مردم ما جنایات خاد را هرگز فراموش نمیکنند! 

فرهنگ معافیت همزمان با کودتای بد فرجام هفت ثور در افغانستان حاکم شد. از آن دوران تا امروز حکام و زورمندان دولتی و قوماندانان ملیشه از معافیت کامل برخوردارند و قانون صرف بالای مردم بینوا و بی سلاح تطبیق میگردد. اسد الله سروری رئیس اگسا که لیست ۱۲۰۰۰ مقتول او را امین به دروازه های وزارت داخله آویخته بود،

تا سقوط رژیم نجیب الله بخاطر جنایات عظیم اش مورد مواخذه قرار نگرفت ودر مقامات بالای دولتی اجرای وظیفه میکرد.  حفیظ الله امین دیکتاتور و اسد الله امین رئیس کام را  ک.ج.ب بخاطر ممکن شدن جابجائی مهره ها در حکومت دست نشاندهٔ خویش نابود ساختند، نه بخاطر جنایاتی که آنها در حق مردم افغانستان مرتکب شدند. بعد از اشغال افغانستان توسط روسها دستگاه جهنمی خاد توسط داکتر نجیب و ولی نعمتان روسی اش تأسیس شد.  این ماشین جنایت و کارمندان آن دامنهٔ جرایم اگسا وکام را ده ها برابر وسعت دادند و به شکنجه و آزار دگر اندیشان و عناصر وطندوست ضد اشغال ابعاد تازه ئی افزودند. 
حاکمیت استبدادی آن دوران که بر سیستم مردود یک حزبی وغضب همه حقوق و آزادی ها از مردم غیر حزبی اساس گذاشته شده بود، حق فعالیت سیاسی را در انحصار حزب برسر اقتدار قرار داده  دگر اندایشان ومخالفین اشغال را ضد انقلاب می نامید. وظیفهٔ خادیستها تحت رهبری نجیب الله این بود که دگر اندیشان را شناسائی، تعقیب، دستگیرو شکنجه نموده و از طریق مضحکه ئی بنام څارنوالی و محکمهٔ اختصاصی قلابی که قضات آن معاشخوارو بلی گوی خاد بودند، به جوخه های اعدام بفرستد و یا به مدت های طولانی حبس در زندان پل چرخی و ده ها زندان دیگر در ولایات محکوم کند.  خاطرات دگر اندیشانی  که بخاطر عقاید و یا همسوئی شان با یکی از سازمانهای مخفی،  توسط  خاد شکنجه و زنذانی شده بودند و گزارشات کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد و سایر سازمان های بین المللی، ابعاد جنایات تکان دهندهٔ خاد را تا حدی روشن میسازد. نجیب الله بحیث بنیادگذار و رئیس این دستگاه شکنجه وکشتار از لحاظ سیاسی، حقوقی وتاریخی از ۱۹۸۱ الی ۱۹۸۶ بصورت مستقیم و در سالهای بعدی الی سقوط رژیم اش بصورت غیرمستفیم مسؤل همه جنایات ضد بشری و جنایات جنگی خاد میباشد. 
آی.اس آی در سالهائی که  جنگ برعلیه روسها هنوز ادامه داشت، در داخل پاکستان دست به کشتار رهبران وطندوست افغان چون سید بها الدین مجروح، داکترلودین، حاجی لطیف، داکتر فیض احمد، قیوم رهبر، مینا و ده ها فرد دیگر زد تا راه را برای حاکمیت بی چون وچرای عمال خود باز بسازد. آنها فرزندان واقعی افغانستان بودند که پاکستان از موجودیت شان احساس خطر میکرد و استخبارات حزب اسلامی گلبدین وسیلهٔ قتل آنها توسط آی.اس.آی شد.  برای قتل نجیب الله آی.اس.آی انگیزه دیگری داشت. خانواده نجیب الله تحت حمایت دولت هندوستان بسر میبرد، پاکستان از این هراس داشت که اگر نجیب الله در هند به خانواده اش بپیوندد با زیرکی خاص وتجربهٔ شش سالهٔ ریاست خاد  به حربهٔ کارای دولت هند علیه پاکستان مبدل خواهد شد. برای جلوگیری از این حالت، موصوف را از طریق رفقای خلقی اش  که همکار طالبان شده بودند، بتاریخ ۲۶ میزان در کابل بدار آویخت و آرزوی قربانیان جنایاتش را که میخواستند او را بالای چوکی متهم  درجریان محاکمهٔ عادلانه ببینند، به خاک یکسان ساخت. 
عده ئی از خادیستها در بلژیک حزب وطن را احیا کردند و همکاران اسبق خود را بدور آن جمع نمودند. حزب وطن با وصف آنکه کودتای ثور و اشغال افغانستان توسط روسها و دوران  ببرک کارمل را محکوم میکند، دوران نجیب الله و دستگاه جهنمی خاد برایشان مقدس است. آنها هیچگاه از جنایات خاد فاصله نگرفته و شکنجه وکشتار صد ها هزار انسان توسط خاد را محکوم نکرده اند. این حزب طی سالهای اخیر در افغانستان نیز ثبت شده است. جبار قهرمان وکیل هلمند (قوماندان ملیشیهٔ کارمل-نجیب) نخستین رهبر آن که نماینده خاص اشرف غنی در امور امنیتی در هلمند بود، توسط اشخاص نامعلوم ترور شد. حالا همین حزب میخواهد سالگرد به دار کشیده شدن نجیب الله را در خیمهٔ لویه جرگه که به اساس اسناد نشر شده در انترنت بصورت رایگان به امر اشرف غنی در اختیار شان قرار گرفته است، تجلیل کنند. بعبارهٔ دیگر خادیستها سالگرد مرگ قهرمان خود را تجلیل میکنند. به اساس فرهنگ معافیت که تذکر آن در فوق رفت، تجلیل از این نوع "قهرمان" ها با استفادهٔ رایگان از تسهیلات عامه که متعلق به بیت المال اند، تازگی ندارد. سرو صدائی که تنظیمها که دررابطه به این بعد قضیه براه انداخته اند ناشی از انگیزهٔ انحصار طلبی امکانات دولتی و تبلیغ علیه اشرف غنی است. آنچه تازگی دارد دخول پرچمیها بصورت گروهی در تشکیلات و ساز وبرگ دولت افغانستان است. میگوئیم دولت و نه حکومت زیرا رئیس وبرخی از اعضای و لسی جرگه، یکی از معاونین سخنگوی رئیس جمهور، والی کابل، معین امنیتی وزارت داخله، برخی از مشاورین رئیس جمهور، برخی از جنرالهای امنیت ملی، برخی از کارمندان عالیرتبه ستره محکمه  و... از همین قماش اند. قرار معلوم رئیس جمهور کنونی مصروف بازی همان قماری است که برای داود خان به قیمت جان خودش و خانواده اش تمام شد.  
فارو اعتقاد راسخ دارد که محفل گرفتن در خیمهٔ لویه جرگه کارنامه سیاه خاد و رئیس اش نجیب الله را در ازهان مردم که شاهد جنایات خاد بوده اند، سفید کرده نمیتواند. درهمین خیمه بار ها برای تجلیل از مسؤلین قتل عام افشار، میخکوبی برسرو رقص مرده، غارت دارائی های عامه و نابودی نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان محافل دایر گردیده است. اما مردم آنها را به اساس اعمال گذشتهٔ شان میشناسند.  مردم و تاریخ قضاوت مستقل خود را دارند وکارنامهٔ سیاه خاد بر حافظه شان نقش بسته است. تبارزعلنی و نیمه دولتی پرچمی ها میتواند انعکاسات ملی و بین المللی ئی داشته باشد که عواقب آن برای افغانستان، بخصوص برای تیم دولت ساز نامیمون خواهد بود. 

کمیتهٔ حقوق بشر فارو