در رسانه های اجتماعی و سایتها موضعگیری قلمبدستان وکاربران رسانه های اجتماعی افغان یا تائید در بست این پالیسی است یا رد دربست آن. حالانکه از ما تحصیلکرده ها توقع میرود که بعوض حرفهای احساساتی، موضعگیری برمبنای تعلقات قومی
یا دست دو نویسی و تکرار حرفهای که از رسانه های روسی، ایرانی، پاکستانی یا غربی می شنویم، کلاه خود را پیش روی خود بگذاریم و پالیسی متذکره را از فلتر منافع ملت و وطنی خود گذشتانده کاه را از ګندم جدا نموده با هر کدام به نحوی که مصالح ملی ما ایجاب میکند، برخورد کنیم.
استراتیژی اعلام شده از جانب دونالد ترمپ رئیس جمهور امریکا حد اقل حاوی شکستاندن یک تابو در روابط غرب با پاکستان میباشد. آن تابو عبارتست از سکوت استتراتیژیک دول غربی در برابردادن پناهگاه های امن به تروریستها و استفاده ابزاری از آنها درسیاست خارجی توسط پاکستان.
تا اکنون هیچ زمامدار غربی جرأت شکستاندن این تابو را بخود نداده بود. حتی در زمانیکه دول غربی نیروهای زیادی در افغانستان داشتند و روزمره نظامیان شان توسط تروریستهای صادرشده از پاکستان به قتل میرسیدند، جرأت نکردند، از ترس برهم خوردن به اصطلاح توازن استراتیژیک در منطقه، این سکوت نا مقدس را بشکنند. با گسترش روابط امریکا وهند، امریکا از مدتی بدینسو میتوانست بر هند بحیث متحد منطقوی خویش بیشتر تکیه کند و با دوست دو رو وترور پرور خود پاکستان خط سرخ بکشد. اما حتی در دوران اوباما تذکرات امریکا به پاکستان در چوکات ((سکوت استراتیژیک)) محدود بوده به گفتن اینکه ((پاکستان تا حالا کار زیادی در مبارزه با تروریسم نموده است. اما ما انتظار داریم که پاکستان درین زمینه تلاش بیشترکند))، اکتفا میشد. ترمپ با صراحت بر موجودیت لانه های امن ۲۰ سازمان تروریستی، منجمله طالبان وشبکهٔ حقانی درخاک پاکستان وهمرائی پاکستان با این اجنت های بی نظمی در افغانستان، اعتراض نموده و تهدید کرد که اگر این وضع تغیرنکند، پاکستان چیزهای زیادی را از دست خواهد داد. این همان چیزی است که مردم افغانستان طی ۱۶ سال گذشته از امریکا میخواستند اما امریکا درین زمینه اقدامی بعمل نیاورد. این گام نخست برای شکستاندن همان سکوت استراتیژیک است. من به حیث یک افغان از این گام پشتیبانی میکنم ودر ضمن از ترمپ خواستار برداشتن گام های عملی درین راستا می باشم.
ترمپ این گام را نا سنجیده نه برداشته و به احتمال قوی برای تعویض پاکستان با هندوستان بحیث متحد منطقوی خویش آمادگی دارد. نام گرفتن از هندوستان در این استراتیزی بحیث کشوری که با سرمایه گذاری در بخش های اقتصادی و انکشاف، امریکا را در آوردن ثبات به افغانستان کمک کند، زنگ خطر بزرگی برای پاکستان محسوب میگردد. بهمین جهت دولت پاکستان با دسپاچگی به تلاشهای دپلماتیک در منطقه رو آورده اتباع پاکستانی در داخل و خارج از کشور برای دفاع از پالیسی متجاوز و تروریست پروراردوی پاکستان به فعالیت درآمده اند.
از نظر من عکس العمل ما افغانها بحیث اجزاء ملت، جدا از اینکه دولت غنی عبدالله چه میگوید وچه میکند، درین زمینه حایز اهمیت میباشد. نکات ذیل را به آگاهان داخل وخارج از کشور، بخصوص امریکا و اروپا پیشنهاد میکنم:
۱- نظر این برادر کوچک تان را با تعمق ارزیابی کنید. آیا شما هم خواستارموضعگیری قاطع غرب در برابر پاکستان بودید یا خیر؟ اگر بودید ازشکستاندن پالیسی عنعنوی سکوت پشتیبانی کنید. ولو مثل من با سایرمواضع ترمپ مخالف هم باشید.
۲- هموطنان قلمبدست مقیم امریکا، اروپا، کانادا واسترالیا با آوردن فشار سیاسی بالای حکومات کشور های اقامت خویش، میتوانند نقش مهمی در توسعهٔ این تابو شکنی درقبال پاکستان دارا باشند. بخصوص آنانی که میتوانند به زبان کشورمیزبان همین خواست خویش را شکل درخواست، اعتراض،خواهش به احزاب سیاسی، اعضا پارلمان، وسازمانهای اجتماعی کشور میزبان بفرستند. فرستادن مقالات، نظریات یا تبصره هائی که این خواست راانعکاس دهد، به رسانه های گوناگون کشورهای میزبان نیزبرای کسب پشتیبانی افکارعامه حایز اهمیت میباشد.
(ختم)
