مرغ پرویزمشرف به دام می افتد
بهتراست درهمینجا یاد آورشویم که جنرال پرویزمشرف سابق رییس جمهورپاکستان، پس ازچهارسال تبعیدِ اختیاری اش دردوبی و لندن، علیرغم موجودیتِ دوسیۀ حقوقی وجنایی اش
پیکارپامیر
وقایع افغانستان از2001 تا 2014 میلادی
(بخش 74)
مرغ پرویزمشرف به دام می افتد
بهتراست درهمینجا یاد آورشویم که جنرال پرویزمشرف سابق رییس جمهورپاکستان، پس ازچهارسال تبعیدِ اختیاری اش دردوبی و لندن، علیرغم موجودیتِ دوسیۀ حقوقی وجنایی اش دردادگاهِ پاکستان، بمنظورِنامزد شدنِ مجدد به ریاست جمهوری آن کشور و سهمگیری درپروسۀ انتخاباتی و البته با اتکا و دلگرمی به حمایتِ مقام های بلند پایۀ نظامی پاکستان، درماه مارچ سال 2013 میلادی درپناهِ ترتیباتِ شدیدِ امنیتی واردِ کشورشد، اما هنوزدیری نپاییده بود که ازسوی دادگاهِ عالی اسلام آباد احضارگردید وبرای مدتِ کوتاهی دربازداشتِ خانه گی قرارداده شد. علاوتاً، نامزدی یا کاندیداتوری وی نیزازطرف ِارگانهای قضایی، باطل اعلام گردید. طالبانِ پاکستانی هم طی صدورِاعلامیه های شان اخطار دادند که درصددِ قتلِ او میباشند. اتهاماتِ وارده بر وی عبارت ازدخالت درترورِ بینظیربوتو صدراعظمِ سابقِ پاکستان، قتل " بگتی " یکی از رهبرانِ بلوچ، غصب قدرتِ دولتی بگونۀ غیرقانونی و غیره بود. حامیانِ نظامی " مشرف "، برای آنکه ظاهراً نشان داده باشند نظام دموکراتیک درپاکستان حاکم است، درامه را تا اینجا تحمل کردند و یا شاید سرانِ ارتشِ آن کشور، با زیرکی ها و سیاستهای نوع انگلیسی شان، بخاطرحفظ مصلحت وحراست ازمنافع درازمدتِ شان درپاکستان، محاکمه و مجازاتِ این جنرال گستاخ را ظاهراً پذیرا شوند.
رویداد های بعدی چنان بود که " مشرف " باساس حُکمِ دادگاه، برای مدتی درحبسِ خانگی نگهداشته شد. یک و دو مرتبه ای که قرار بود دربرابر قاضی دادگاه حاضر شود، بهانه هایی مبنی برنبودِ امنیتِ لازم آورد، بارِدیگر که میخواست با وکلای مدافع و کاروانی ازنیرو های امنیتی وارد دادگاه شود، گویا درمسیر راه، حالش بهم خورد وبه بیمارستان انتقال یافت. (شایدغالباً خودش را به تمارض زده باشد) بهرحال، ماه های آینده، چگونه گی سرنوشت او را روشن خواهد نمود.
پروسۀ انتخاباتِ پارلمانی و ریاست جمهوری پاکستان به تاریخ دوازدهم ِماه می سال 2013م آغاز گردید ومطبوعاتِ آن کشور، پیروزی "نوازشریف" رهبرِحزبِ مسلم لیگ (جناح نواز) و صدراعظمِ سابقِ آن کشور را دراین انتخابات اعلام نمود. عمران خان رهبرِ حزب " تحریک انصاف " و کرکت بازِ سابق نیز باساس نشرِ گزارش های مطبوعات آن کشور، بیشترین کرسی های پارلمانی را حاصل نمود. حامدکرزی رییس جمهورِ افغانستان، طی صدورِپیامِ تبریک عنوانی نوازشریف، اظهارِامید واری نمود که حکومتِ آینده درجهتِ تأمینِ صلح درافغانستان همکاری های مؤثرداشته باشد. ولی ازآنجایی که جنرالانِ ارتشِ پاکستان، بخصوص بخشِ پنجابی های آن و شبکۀ استخبارات (آی.اس.آی) حرفِ آخر را درآن کشورمیزنند، بنابرآن، مردم افغانستان به تغییرِمثبت درحکومتِ تحتِ رهبری نواز شریف که دردشمنی با جانب افغانستان مشهور بوده است، هرگز خوشبینی نشان ندادند.
مصاحبۀ رادیو دویچه وله با احمد رشید
رادیو صدای آلمان (دویچه وله) بتاریخ بیست و دومِ ماه عقرب سال 1390 خورشیدی، مصاحبه یی داشت با " احمد رشید" یکی از ژورنالیستهای "سرشناس" پاکستان، به مناسبتِ چاپِ کتابِ تازه ی وی بنام " فرو رفتن ِافغانستان و پاکستان در اغتشاش، برگشتِ دوباره طالبان" که اینک بخشی ازطرحِ سؤال و جوابِ منتشر شده را در اینجا درج میکنم .
قبل ازهمه باید متذکرشد که جهانِ غرب البته با موافقتِ شبکۀ اطلاعاتِ ارتشِ پاکستان، احمد رشید پاکستانی راعمداً به شهرتِ ازحد فزون رسا نیدند. هرچند این ژورنالیستِ پاکستانی، با تهیۀ گزارشها و نگارشِ کتب و آثارِ " جالب " راجع به اوضاع افغانستان، پاکستان و منطقه، بخصوص درموردِ گروه طالبان، ظرف دهۀ اخیر و پس ازحادثۀ یازدهم سپتمبر2001م، فعالیتهای ژورنالیستی زیادی ازخود بروزداد، اما، ازقرینه چنین استنباط میشود که مجموع تلاشهایش، اساساً به محور منافع پاکستان و جهان غرب می چرخد.
سؤال : چرا افراط گرایان در پاکستان چنین قدرتمند اند ؟
احمد رشید: پاکستان به این نظر است که ناتو و امریکایی ها ازافغانستان میروند، ما میخواهیم که یک حکومت دوستِ مان درکابل روی کارآید. بنابرآن، درسالهای گذشته، آنها افراطگرایان رادر این جا نگه داشته اند تا بعد از بیرون شدنِ امریکا، بکار گماشته شوند.
سؤال: آیا این یک راه بیرون رفت از اغتشاش نیست ، و یا ؟
جواب : این کار به فاجعه منجر میشود. در سالهای 1990، ما {پاکستانی ها} نخست گلبدین حکمتیار را به حیث نماینده ی مان در افغانستان مورد استفاده قراردادیم . پس ازآن، ما جهتِ مان را تغییر دادیم و طالبان را حمایت کردیم. نتیجه ی آن تقویت القاعده بود و متعاقبِ آن؛ حملاتِ یازدهم سسپتمبر به وقوع پیوست.
سؤال : ارتش پاکستان علیه طالبان پاکستانی می جنگند ، اما. . .
جواب : اما طالبانِ افغانستانی هنوز هم سر مایه ای شمرده میشوند ... ما امروز در منطقه از لحاظ دپلوماسی بحالت انزوا قرار داریم . هیچ کس نمیخواهد از استراتژی (حمایت) از طالبان ما جانبداری کند. . . ما در داخل، دچار مشکلات شدید امنیتی هستیم، اقتصاد مان از هم گسیخته است. در بخشهایی از کشور مشکلات قومی و جنگ وجود دارد. حمایت از طالبان سیاست غلطی است، ما باید گفت و شنودی را بین حامد کرزی رییس جمهور افغانستان و طالبان به راه بیاندازیم . . . " (296)
( ادامه دارد )