به بی مهری دل بستن چه سخت است
براش ازسر بگـذ شتن چه سخت است
بـفـرقـت با وا ن کـوبـد ا ز کـیـن
چوقـلب شیشه شکستن چه سخت است
بکـا مـت زهــرشـوکـرا ن ریـزد
کشیـد ن سرو نَخَستـن چه سخـت است
به پـولیگـون آ تش جا نت سوزد
زشکوه حرفی نگـفـتن چه سخت است
بد ا مش با ل وپر ریزی ا زجور
زچـنگـا لـش نـرستـن چـه سخـت است
بکـا نـون تـَنــُور د اغ سـوزا ن
نشستن طا قـت سوختن چه سخت است
بفــرقـت آ تـش بـیــد اد فــروزد
چوشمع خاموش نشستن چه سخت است
شوی تیل داغ ود ر قـیـن وفا نه
ولـی ا زعهـد نگـشتـن چـه سخـت است
به بَرقَـت تن بسوزد با خشونت
بضد ش حرفـی نگـفـتن چه سخت است
تمـا م تـا ر هـا یـت پنبـه سا زد
د وبـا ره بـا ز ریشـتـن چـه سخت است
بکشت وخـرمـنـت آتش فگند ن
بـه شـوره بـا ز ِکشتـن چـه سخـت است
کند صد پا ره وصد تـوته تـوته
زکین قـلـبـت ، بخشید ن چه سخت است
ز ایمان چو خارایت به عشقش
گــرفـتـن د ل بـر بستن چـه سخت است
بسربا زی هوس بازان شادان
به راستی ها سر با ختن چه سخت است
به تاریکی وظلما ت عـداوت
بـروشنـی د رخشیـد ن چـه سخت ا ست
شودهمد ست با دشمن بضد ت
نگـفـتـن هیچ نرنجیـد ن چه سخـت است
گریزد ازبرت چون باد سر سر
به ا و ا ز مهر پیـوستن چه سخـت است
شوی ممنوع قـلم ممنوع گفـتـن
زحرف د ل نـنـوشتـن چـه سخـت است
ز نا هنجا ری وتوهـیـن وتحقیـر
به پیش غیر نگـریستـن چه سخت است
بدانی که به لبخنـد می فـریـبـت
خموشی هـا به فریفـتـن چه سخت است
بجـوا نــی وگـاه رستـن نـو
بـود ن پـولاد وتهـمتـن چـه سخـت است
دَ رَو گشتن به دا س خصم اما
ولیکن رایـت ا فـرا شتن چه سخت است
وطن د ردامـنـت شادی ند ید م
ولـیکن عـهــد گسستـن چـه سخـت است
وطن د رخون تپید ن پیش چشمت
چوکبریت پیشت سوختن چه سخت است
وطن با صد فـد اکا ری عشقـت
بد ل د ا شتن بد ل داشتن چه سخت است
چو پروانه بد ورت گشتن سوختن
چوشمع درمجلست کاستن چه سهت است
زبـی مهـری وبـی لطفـی وطن
ز عشقـش د رنگـذ شتن چـه سخـت است
****
**
26/3/2024
کابلی