پیر مرد را نادره گفتار نیست // کشش و جذبی در آثار نیست
در حضر با درد هاست در گیر // درسفر قوت بسیار نیست
هرکه درآویخت با زلف یار // چاره اش در قسم و انکار نیست
انکه تمرین عاشقی کرد // از منش خبر، که هوشیار نیست
نو مشق جنونی بیدار شو // جاده بیدلان هموار نیست
عشق خواب را از دیده میبرد // هیچ عاشق اینجا استوار نیست
از ضبط نفس خسته مشو // هوای شهر هجر خوشگوار نیست
هرکرا حساب، اعمال اوست // جایی میرود که دستیار نیست
عمریست به هجران نشسته ام // خانه را نقش است و نگار نیست
تغییر درون مایه تکوین است // امروز جهان ، سال پار نیست
حباب مارا تمکین نماند // نفس را فرصت شمار نیست
آدمیت به جاه و مال نیست // فقرو درویشی هیچ عار نیست
(اشک یک لحطه به مژگان بار است)
فرصت عمر همین مقدار نیست
غنایت به علم است و ادب // نسل و نسب کس رامعیار نیست
خدمت انسان فرخندگیست // طوق زرینت افتخار نیست
آدمیت، ارزیابی شود // خاین و غاصب در شمار نیست
عصرکه طب اعجاز آفرید// توت گر راحاجت تومار نیست
اگر نمودی احسان به خلق // پیش او قابل اظهارنیست
میتوانی عنقا به چنگ آر // فاخته گک قابل شکار نیست
وصف بنده در تواضع است // جز خدا نام کس جبارنیست
بهشت آنجاست ای مرد خرد// که کس را از کسی آزارنیست
فروغِ دیدهء ماست اد ب
غیرازین گوهر ابدارنیست
م.ش.فروغ کابل