نـد یـد یم چه نه شنیـد یم همه
گنـج لـبـریـز مهـر هستی را
به پشیـزی نه خـریـد یم همه
جرس کا روان زپس قـرون
ما به گرَد ش نه رسیدیم همه
به خـدای پر ا زخرد منـد ی
توبه کردیم نه پرستیدیم همه
از خُــم شا د ی زما نـۀ خود
ساغـری سرنه کشیـد یم همه
از خمستـا ن شهــد طبـیعـت
قطرۀ لطف نه چشید یم همه
شاهـد سیمبـر د خـت حیا ت
یکد می ببر نه کشیـد یم همه
از خـدای خـرد آهـورامـزدا
علت د رد نه پرسیـد یم همه
سـوی وهومـن وحشترپا ک
با صدا قت نه پوئیـد یم همه
سرود های ستا یش خود را
بهربه زیوی نسرود یم همه
گل بستـا ن عشـق ارمیتــی
ازسرعشق نه بوئید یم همه
ازدل خویش دیوپرستی را
بهرآسایش نه زدود یم همه
ضمیرپا ک روانبخش بد ل
راه گشا ئی نه نمود یم همه
د رچمنـزار خـلـوت مغا ن
سرنه زدیم نه روئید یم همه
وا ی برما وا ی وا ی برما
به سعا دت نه رسید یم همه
****
**
کابلی
10/12/2023