شو بدام استعما ر د گر با ر اسیر
زد ل بد وست بسا ز - نه در تقریر
امپراطورسگ درنده خاموش بکن
با هنر د وتربوز بیک د ست بگیر
**
خوشا که خلـق با تو قـرین باشد
تکیـه گاهــت محکـم ومتیـن باشد
مـده پا یگاه با مپراطورجـزبحرف
سگ درنده همان به همنشین باشد
**
سنت پاولی ظاهرما ل مرد م بسا ز
ز زمــرد هـمه ا قــوام بر آ ر نیا ز
همه اقوام سهیم کن درین جای نکو
که هـر کجا بود گنج سرکشد غما ز
**
شکن لا ف وپتا ق های شغا ل
شکـن جـوز پـوچ نفـا ق شما ل
خانه همه اقوام بسا ز کوهپا یه
تا شود خا مـوش فـرا ق شما ل
**
فکر وا نـد یشه سلطـا نـی بشکن
نـا زش پـــوچ مـکـا نـی بشکـــن
بشمال کوج بده همه اقوام شریف
زسم تک قومی تک زبانی بشکن
**
تا وطن شش جهت از نوررخشان باشد
زیبا دل مردم چو لعل بد خشان باشد
بر رضای دل مردم بکوش از صدق
مملکت مملکت جمله خوبا ن با شد
**
گــر تـو خــواهی وطن امـن وقــرار
از صدا قـت د ل مرد م بد ست بیا ر
گر تو خــواهی وطــن پر ا ز د لـدار
خا نه را رو تهــی کـن ا ز اغــیـا ر
**
ما گمشد گا ن جـور روزگا ریم
آ فت زد گا ن دست استعـما ریم
امپراطـور مها جم شکسته رفـته
زنجیری د گر بد ست وپا نداریم
**
مـا میـر شکا ر بــی نظـیــریـم
همــد ست بهـم جـوان وپیـریم
آ زا ده زبـنــد وقـیــد ا شغـا ل
آمیختـه بهـم چـو شهد شیـریم
**
از فـقـر بود وطن جو زند ا ن
ربـوده زخـلــق تــا ب وتــوان
جهـا ن به کهکشا ن هـا رود
ما ییـم ا سیــر لقمــه یی نا ن
**
بنشسته خـرد میا نه ی خون
اوهــا م نموده خـلـق زبــون
مرد م بفـقـر صد سویه اسیر
واما نـده قـیــد وبنــد قـرون
**
بر خیز وبد وست ا قتـدا کن
د شمن ا ز د وست جــدا کن
خلق را زصد ق خد مـت کن
خلـق را ز بلا وغـم ورها کن
**
بخلق زفقرنه عقل مانده نه د ین
قرار زد ل رفته وزعقل تسکین
بخلق زصد ق د ل خـد مت بنما
دشمن زچپ وراست نموده کمین
**
ما را به د وا می فریبــد عـد و
از بهراستیلا می فـریبـد عـد و
با مکر وفریب وکـذ ب وتـزویر
ما را به ریا مـی فـریبـد عـد و
**
د یدی که چه کـرد با خلق د یدی
چه جـورمـرد م زاستیلا کشیـدی
صیاد جها ن خلق درخاک نشا ند
ازجوروستم مردم درخون تپیدی
**
لا حـول کن و ره سلا مـت بگیـر
آزاد بکـن خلـق د ر بنـد وا سیـر
پیش آی بخلق از د رمهرولطف
کـرسنه خلق زد ین با شد فـقیـر
**
با لطف د رد د ل خلق د وا کـن
دشمنی با خلق یکد می رها کن
با مـرد وزن شفـقـت پیشه نمـا
د ر ظلمت فـقــر بخلق سخا کن
**
آزاده خلق با خود د مسا زبسا ز
خــود را با خلـق هــم آواز بسا ز
بکسل زپای خلق بنـد قیـد وقیـود
خلق را ز آ زادی بی نیا ز بسا ز
**
کـا رد حا لا به استخــوان آ مده
گـاه مـــردی وامـتحــا ن آ مـد ه
با خلـق تکیـه بکـن بهـر نجا ت
دل قوی دار که وقت آ ن آ مـد ه
**
عا قـبـت خوشگوار خواهــد بود
میگـذ رد دی بهـا ر خواهـد بود
پشت تـو خلق گرا ستـا ده شود
کـمـرت ا سـتـوا ر خـواهــد بود
**
خلق گــوید فـقــر چنـا نـم کــرد
زا ر و زبـون ونـا تـوا نـم کـرد
من نبود م چنین اسا رت وفـقـر
تا ب من بـرد وبـی تـوا نـم کرد
**
آ نکس که زخلـق خـود نـتـرسـد
ازدشمن وخصم بی عـد د نترسد
با خلق بورزعشق ولطـف بکـن
مردی گــزین زهیج مرد نترسد
**
برفت شبهای استعمار شد روز
وطنداران شوید بیـدار شد روز
ستمکشان شوید همد ست با هم
که بهـر رزم وپیکـا ر شد روز
**
بپـا خـیـز مـلـت غـیـور ا فـغـا ن
که امروزاست جهان درپنجه تان
دهیــد د ست ا خــوت را با هــم
ا لا غــیــور مــرد ان و زنــا ن
**
وطـن ای مهــد خوشیهـا ی من
تو خلد برین وعرش تمنای من
سعا د ت وخوشی وآ با د ی تو
بود جا نا ن جا ن آرزوهای من
**
وطـنـدار بر وطـن کـد خـدا شو
تو ای فخـر جهان بخیز بپا شو
اگر خواهی شوی محبوب عالم
تو از قـید وقـیود غـیر رها شو
**
بپا شو مـلـت غـیـور بر خـیـز
برای شـرف ونا مـوس بستیز
ترا دشمن اسیر وبرده خواهـد
زدوستی دشمنان بکریزبگریز
۱۲/۶/۲۰۲۴
کابلی
