قطعنامهٔ کنفرانس جهانی شدن، امنیت ومهاجرت در افغانستان

به سلسلهٔ  کنفرانس های سالانهٔ فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا (فارو)  بتاریخ ۲۴ نومبر ۲۰۱۸ نزدهمین کنفرانس فارو  تحت عنوان "جهانی شدن، امنیت ومهاجرت در افغانستان " در نزدیکی شهر لاهه (هاگ) کشور هالند به

            په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون  
              فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا 
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe        
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

قطعنامهٔ کنفرانس جهانی شدن، امنیت ومهاجرت در افغانستان
۲۴ نومبر ۲۰۱۸، هالند  
به سلسلهٔ  کنفرانس های سالانهٔ فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا (فارو)  بتاریخ ۲۴ نومبر ۲۰۱۸ نزدهمین کنفرانس فارو  تحت عنوان "جهانی شدن، امنیت ومهاجرت در افغانستان " در نزدیکی شهر لاهه (هاگ) کشور هالند به اشتراک بیش از صد تن، افغانهای مقیم اروپا، نویسندگان، روشنفکران، دانشمندان، شخصیتهای مستقل و نمایندگان سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا برگزارشد.  اشتراک کنندگان بعد از استماع پرزنتیشن ها و بیانیه های صاحب نظران، موضوع کنفرانس را مورد بحث و مداقه قرار داده  وبه نتایج ذیل رسیدند:
الف :  خروج از سرحدات ملی٬  پدیدهٔ جهانی شدن  وانقلاب  تکنالوژی انترنتی مردم جهان را بشکل بیسابقه به هم نزدیک ساخته است. همگام با جهانی شدن در ساحهٔ صنایع وعلوم، کشور های بزرگ سرمایداری بازار های مواد خام ونیروی کار ارزان ملل دیگر را برای خویش باز نموده واشغال کردند.  تضاد هایی که میان سود جویان بزرگ  برای تقسیم مجدد جهان ایجاد گردید،  مادر هر دو جنگ جهانی بوده است. دنیا با "جهانی شدن" استوار بر "نئو لیبرالیسم اقتصادی"،  در آستانهٔ دگرگونی از "تک قطبی" به  "چند قطبی" قرار گرفته است. این پدیده تاریخی که بازتاب دهندۀ رویارویی یک امپراتوری حاکم ولی رو به فرود با کشور های خودمدار تازه دم ولی رو به فراز  میباشد، به شکل مزمن خطرات تصادم را با خود حمل میکند.  نیروهای تازه دم میکوشند در مبارزهٔ نرم با امپراتوری ایالات متحده امریکا به مثابه یک نیروی رو به اُفول ولی هنوز هم با ادعای "سلطه بلا منازع بر جهان" در "تباین و تبانی ساختاری"  جایگاه تاریخی شان را سر از نو تعیین کنند. در این میان کشور های ضعیف واقع شده در موقعیت حساس استرا تیژیک یا اقتصادی به میدان زور آزمائی های نظامی این قدرتها  تحت  پوشش شعار های چون  جنگ با تروریسم یا دفاع از صلح و ثبات مبدل شده اند. اما نظام جهان چند قطبی نیز تحت شرایط حاکم منجربه رفاه همگانی نمیگردد. برای تأمین رفاه همگانی باید پاردایم حاکم سیاسی دگرگون گردد.
ب : سوال پایا شدن و شدت یافتن جنگ و نا امنی در افغانستان با وصف موجودیت قوای بین المللی نیز، زمانی پاسخ می یابد که در روشنی تضاد ها میان امیال اقتصادی و نظامی بازیگران بزرگ و قدرتهای منطقوی مورد ارزیابی قرار گیرند. پالیسی سکوت استراتیزیک در برابر پاکستان که توسط دول اروپائی هنوز هم دنبال میگردد و امریکا هم به مشکل، جرأت عدول محدود و سطحی از این سکوت به خود میدهد،  هدف استراتیزیک  انزوای چین  و جلوگیری از ره یابی حریف به بازار های مورد توجه یا تحت کنترول را تعقیب میکند. بدین ترتیب اروپا می بیند که پاکستان افغانستان را به آتش جنگ میسوزاند  اما بخاطر اهداف  جهانی دربرابراین عملکرد پاکستان سکوت میکند. هدف قوای ناتو و ایالات متحده در افغانستان به گفتهٔ پروفیسور Harpvikken استاد و محقق انستیوت صلح ناروی جلوگیری از حملات تروریستی از خاک افغانستان در اروپا و امریکا است٬ نه تأمین امنیت افغانها. و دولت افغانستان هم اعتراف میکند که در سطحی تجهیز نشده است که توان دفاع درست از همشهریان خود را داشته باشد. بالا ترین ریکارد تلفات ملکی و تلفات نیرو های امنیتی در سال ۲۰۱۷ ناشی از همین وضع میباشد. حال آنکه بعد از ختم جنگ سرد٬ تعریف عنعنوی ((امنیت)) که به مفهوم تأمین امنیت دولت بود٬ جای خود را به تأمین امنیت همشهری یا تبعه داده است. 
 تقابل منافع قدرتهای جهانی در همرائی با دول ارتجاعی واپسگرای منطقه در پیوند با ارتجاع داخلی، با تبلیغ٬ تشویق٬ تمویل و سازماندهی تبلیغات و اعمال قوم گرایانه از یکسو وحملات انتحاری از سوی دیگر اختلافات قومی را دامن زده و با ایجاد جزیره های قدرت در داخل کشور وحدت عنعنوی اقوام را مورد تهدید قرار داده است. سیاست قومی و مذهبی ساختن جنگ به نفع بیگانگان و بهم خوردن هرچه بیشتر شیرازه های اتحاد و همبستگی شهروند محور مردم افغانستان خواهد بود.
ج :  یک موضوع بارز در رابطه با جهانی شدن در افغانستان موضوع تولید و قاچاق مواد مخدره در این کشور میباشد. قبل از سال ۲۰۰۲  نیز افغانستان عرضه کنندهٔ  بخش مهمی از نیازجهانی به مواد مخدر بود. اما آمار سال ۲۰۱۶ ملل متحد نشان میدهد که تولید مواد مخدره در افغانستان به مقایسهٔ سال ۲۰۰۲ دونیم الی سه برابرشده است و افغانستان بزرگترین مؤلد مواد مخدره در جهان است. این موقف نا مطلوب محصول عوامل داخلی چون جنگ٬ فساد وعدم کنترول مؤثردولت مرکزی بر ولایات ونفوذ قهری مافیای طالبانی  بر کشت و قاچاق این مواد و عوامل خارجی مانند فقدان ارادهٔ سیاسی برای پایان دادن به کشت وقاچاق موادمخدر در افغانستان نزد مقامات دول خارجی مسقر درافغانستان٬ سهمگیری دول همسایه در قاچاق این مواد وموجویت بازار بزرگ برای این مواد در غرب است.  سه میلیون معتاد در افغانستان فاجعه انسانی دیگری است که با این بُعد جهانی شدن مرتبط میباشد. 
د : افغانستان به تناسب نفوس خویش هنوز هم بیشترین تعداد پناهندگان را در جهان دارا میباشد. بازگشت مؤقتی زندگی عادی و رونق کوتاه مدت سطح زندگی اقتصادی در افغانستان بعد از  ۲۰۰۱ انگیزهٔ بازگشت میلیون ها افغان به کشور شان بود. با اوج گیری مجدد جنگ و نا امنی پروسهٔ بازگشت متوقف گردیده و مهاجرت افغانها بار دیگر اوج گرفته است.  مهاجرت معلول منازعه و تشنج  در افغانستان است. ادامهٔ حالت تشنج در افغانستان ارتباط مستقیم با پالیسی(( مبارزه با تروریسم بین المللی)) جامعهٔ جهانی دارد. وضع رقتبار پناهندگان و مهاجرین افغان در سرتاسر جهان بخصوص کشورهای اتحادیه اروپا، امریکا، استرالیا، ایران و پاکستان قابل نگرانی همه جانبه بوده و رشد روز افزون سیاست های مهاجر هراسی در کشورهای غربی، مسئله مهاجرت به بحران مهاجرت و ابزار سیاسی برای محافل راست افراطی مبدل گردیده است
و : خشکسالی در افغانستان که به افزایش فقرشدید وتشنج داخلی منجر شده و احتمال منازعه بالای آب در سطح منطقوی را ایجاد نموده،  محصول فعالیتهای صنعتی و تولید وسیع گازهای گل خانه ئی وسوخت فوسیلی توسط کشور های صنعتی جهان میباشد.  تداوم چهار دهه جنگ که بخاطر امیال قدرتهای بزرگ براه انداخته شده باعث نابودی مراتع و چرا گاها و در نتیجه کمبود علوفه برای مالداران کشور واز بین رفتن پوشش گیاهی در سطح کشورگردیده است. افغانستان کمترین گازهای گل خانه ئی و گاز های سوخت فُسیلی  را تولید نموده اما بیشترین ضربات را از ناحیه تغیر اقلیم متحمل میگردد. این معضله بنوبهٔ خویش با جهانی شدن ارتباط مستقیم دارد.  
کنفرانس  برای تسریع پروسهٔ پایان دادن به بحرانات کنونی امنیت و مهاجرت در افغانستان اقدامات ذیل را سفارش نمود:
الف : کار برای بالا بردن آگاهی مردم افغانستان از این واقعیت که بحران امنیت و مهاجرت با پروسهٔ جهانی شدن در افغانستان مرتبط است و لزوم مبارزه با عواقب منفی جهانی شدن در ساحات امنیت، اقتصاد، مواد مخدره و محیط زیست.
 ب : انقلاب انترنتی رسیدن صدای اعتراض   به مردم اقصی نقاط جهان و تآثیرگذاری بر افکار عامهٔ باشندگان قدرتهای جهانی و  منطقوی را ممکن ساخته است. صفحات انترنتی افغانها با نشرگزارشات و مقالات تحلیلی به زبان انگلیسی و زبانهای برجستۀ دنیا، نقش مهمی در سوق دادن افکار عامه کشور های میزبان بسوی خاتمه دادن به جنگ وبحران امنیت و لزوم تجهیز بهترنیروهای امنیتی در افغانستان بازی کنند. ارسال مطالب آگاهی دهنده به زبان مردم کشور میزبان و نشر آن در رسانه های کشور های مذکور یک امکان خوب است که متأسفانه قلم بدستان برون مرزیافغان تاکنون از آن بندرت استفاده کرده اند. کنفرانس بر ضرورت توجه نسل جوان و دارنده تحصیلات عالی به این نیاز تأکید میکند.  
ج : چهل سال جنگ و تجاوز در افغانستان باعث پناهنده شدن  میلیون ها افغان به قاره های آسیا، اروپا ، آسترالیا و امریکا شده است. اقامت در کشور های ذیدخل در منازعهٔ کنونی،   به این افغانها  امکان براه اندازی حرکات اعتراضی و تبلیغی برای تغیر افکار عامهٔ جهان درجهت درک ضرورت ختم جنگ وبرقراری یک صلح عادلانه و پایدار در افغانستان داده است. کنفرانس به پناهندگان افغان و سایر افغانهای مقیم در اروپا سفارش میکند تا از این زمینه استفادهٔ جدی ومؤثر نمایند. 
د : میزان مهاجرت وپناهندگی در عصر نئو لیبرالیسم جهانی به شکل بیسابقه افزایش یافته است. در رابطه با افغانستان علل پناهندگی ادامهٔ جنگ٬  بی امنیتی، فقدان امید به آینده، میزان بالای فقر و بیکاری مزمن نیمی از نیروی کار کشور میباشد. تا زمانیکه جهان افغانستان را در رفع علل مهاجرت یاری مؤثر نرساند، موج مهاجرتها از این کشور کاهش نخواهد یافت. کنفرانس به دول عضو اتحادیهٔ اروپا سفارش میکند تا برای تقلیل تعداد در خواستهای پناهجوئی افغان ها، به مرفوع ساختن علل  ترک کشور توسط افغانها  بپردازند ودر قدم نخست اخراج اجباری پناهجویان افغان از اروپا را به اسرع وقت متوقف کنند. 
و : کنفرانس  قومی و مذهبی سازی جنگ در افغانستان را توطئه دول خارجی و عوامل داخلی شان دانسته و هر نوع تبلیغات تفرقه افگنانه برعلیه اقوام ساکن  در افغانستان را به شدت تقبیح نموده و خواستارمتوقف شدن این تبلیغات دررسانه های اجتماعی با حفظ اتحاد و همدلی همه مردم افغانستان برای نجات مادروطن از بحران کنونی گردید. 
ز : جهان صنعتی بحیث مسؤل اصلی گرم شدن سیارهٔ ما  و در نتیجه از بین رفتن پوشش برفی کوه ها و تقلیل باران در افغانستان، مکلفیت اخلاقی دارد تا افغانستان را در چوکات توافقنامهٔ پاریس با تسهیلات علمی تخنیکی و زیربنائی لازمه برای رفع مشکلات اقلیمی مجهز سازند. 
کنفرانس قطعنامهٔ هذا را بعد از تعدیلات و اضافات با اکثریت  آرا تصویب نمود.