اعمال مثبت و منفی انسان ها ناشی میگردد از تضاد های آشتی نا پذیر. اعمال مثبت به جهان زیب و زینت می بخشد و اعمال منفی فتنه می آفریند. نخست اعمال مثبت با چند مثالی عادی از زندگی روزمره توضیح میگردد:
اول: ازدواج که منجر به تولید نسل گردیده و تولید نسل باعث تکامل و تکامل باعث هستی میگردد.
دوم: نیروی برق که روشنی بخش تلقی گردیده و ماشین های تولیدی را به چرخش در می آورد.
سوم: موتر که ابزار حمل و نقل انسان ها و اشیا بوده و منجر به کوتاه ساختن زمان در مورد طی کردن فاصله ها میگردد.
چهارم: هواپیما که نظر به موتر با سرعت بیشتر زمینه ساز داد و گرفت و رفت و آمد میگردد.
پنجم: تلفن که ابزار مبادله اخبار و اوضاع تلقی میگردد.
ششم: خانه سازی و جاده سازی که باعث رفاه و آسایش انسان ها میگردد.
هفتم: مواد مصرفی از قبیل البسه، میوه جات و دیگر مواد که تولید گردیده و نیازمندی های انسان ها را برآورده میسازد.
هشتم: سیاست که در ساخت دولت اگر استوار بر عزم و اراده آزاد انسان ها شکل میگیرد، مانع منازعه بین انسان ها گردیده و منجر به صلح و آشتی میگردد.
نهم: نظام اقتصادی اگر بر شاخص رفاه همگانی استوار باشد، منجر به عدالت اجتماعی میگردد.
ولی پدیده های اعمال منفی:
اول: شهوت رانی بی یند و بار که منجر به فحشا و فساد اجتماعی میگردد.
دوم: تولید جنگ افزار که در راه تباهی انسان ها بکار برده میشود.
سوم: جنگ جویی که انگیزه آن در وجود فیزیکی انسان ها تعبیه نبوده بلکه وضعی می باشد. از بدو خلقت تا این دم افراد بشر در گیر جنگ های خانمان سوز کوچک و بزرگی بوده اند که جنگ اول و دوم جهانی دو مثال بارز این پدیده می باشد.
چهارم: بحران وضع اقتصادی ناشی از تقسیم بندی انسان ها به طبقه استثمارگر و استثمار شونده که منجر به شدت بخشیدن تضاد طبقاتی گردیده و میتواند جامعه را به سوی نابودی بکشاند.
پنجم: وضع سیاسی ناشی از سیاست های حکومت های اقتدار گرا و تصلبی که به نوبت خود زمینه ساز مقاومت عادلانه و هم چنان پرخاشگری های مزمن گردیده و مانع تسامح و همزیستی مسالمت آمیز اجتماعی میگردد..
.