سه سال انتخابات پارلمانی را به تعویق انداختند و سه سال اعضای مجلس نمایندگان یا ولسی جرگه برخلاف قانون به عضویت مجلس ادامه دادند تا آمادگی درست برای یک انتخابات درست گرفته شود.
کومت وحدت ملی بر اساس توافقنامۀ کابل بوجود آمد، که ساختار و نظام انتخابات را اصلاح و تصحیح کند تا افتضاح و بحران انتخاباتی سال 1393 تکرار نشود، و افغانستان در تمام انتخابات پارلمانی، انتخابات شورای ولسوالی و شورای ولایتی و انتخابات ریاست جمهوری آینده، انتخابات شفاف، عادلانه و سالم داشته باشد. حکومت وحدت ملی چهار سال خود را پشت سر گذاشت، کمیسیون های انتخاباتی اصلاح و باز سازی شد.
اما، نتیجه چه؟
پس از آن سه سال ادامۀ غیر قانونی اعضای مجلس نمایندگان در مجلس، و پس از چهار سال عمر حکومت وحدت ملی که فلسفۀ ظهور و حضورش، به اصلاح و تصحیح انتخابات بر می گشت، امروز افغانستان شاهد افتضاح دیگر انتخابات در انتخابات پارلمانی 28 میزان سال روان 1397 است.
انتخابات پارلمانی در 28 میزان برگزار شد. ماه عقرب گذشت، ماه قوس روزهای نیمۀ دوم را سپری می کند، اما نتیجۀ انتخابات نه تنها که مشخص نیست، با گذشت هر روز به پیچدگی و افتضاح آن افزوده می شود.
شما در کدام کشور دنیا در این کرۀ خاکی سراغ دارید که نتیجه انتخابات در ماه سوم برگزاری انتخابات اعلان نشود و نامشخص باشد؟
در کدام کشوری در سطح افغانستان دیده اید که مدیریت انتخاباتش اینگونه ضعیف، ناتوان، وابسته و غیر مستقل باشد؟
در کدام کشور دنیا می توان مشاهده کرد که نهاد انتخاباتی اش اینگونه ناهمآهنگ و در تقابل هم قرار داشته باشند؟
در کدام کشور دنیا که در سطح افغانستان باشد و اینگونه فقیر، درمانده و گرسنه، دیده اید که انتخابات پارلمانی اش 110 ملیون دالر هزینه بردارد و این مقدار پول را با تگدی و گردن کجی از خارجی ها بگیرد و بعد نتیجۀ برگزاری انتخابتش، این چنین افتضاح و خجالت بار باشد؟
ما که در کشور خود با 110 ملیون دالر پول خیرات خارجی ها نمیتوانیم انتخابات نسبی سالم و روشن برگزار کنیم، اگر این خیرات را خارجی ها ندهند، برای برگزاری انتخابات چه خواهیم کرد؟
کمیسیون سمع شکایات انتخاباتی دو روز پیش آرای انتخابات پارلمانی کابل را باطل اعلان کرد، اما حالا با دخالت حکومت و خارجی ها می گوید که اگر کمیسیون مستقل انتخابات اسناد لازم را بدسترس ما بگذارد، به تصمیم خود در مورد ابطال انتخابات تجدید نظر می کنیم.
وقتی کمیسیون سمع شکایات انتخاباتی اسناد لازم برای ابطال را نداشت و با کمیسیون مستقل انتخابات منحیث مجموعۀ نهاد انتخاباتی کشور زبان و تفاهم مشترک نتوانست پیدا کند، چگونه آرای انتخابات کابل را باطل اعلان کرد؟
چه کسی به این پرسش پاسخ می دهد و نقش دولت افغانستان بریاست محمداشرف غنی و پاسخگویی این دولت که مسئولیت برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه را دارد، چیست؟
آیا با چنین کمیسیون انتخابات و با چنین مدیریت ضعیف و ناکام آن، افغانستان بسوی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می رود؟
اگر انتخابات یک پروسۀ ملی است، که است، و بیشتر از همه این رئیسان و کمیشنران کمیسیون های انتخاباتی و رئیس جمهور غنی این فریاد را سر می دهند که انتخابات پروسۀ ملی است، پس این بازی غیر ملی با این پروسۀ ملی چیست؟
در پشت پردۀ این بازی چه کسی و چه کسانی قرار دارد؟
راه نجات این پروسۀ ملی از دست بازی گران ضد ملی و غیر ملی چیست؟