هشت مارچ ، روز جهانی همبستگی زنان دنیاست. از سال ۱۹۰۹ تا اکنون ، این روز ، روز مبارزه با تبعیض جنسیتی و روز آگاهی و دفاع مشترک از حقوق زنان به حساب می آید.
په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اعلامیه
۸ مارچ ۲۰۱۷ / هالند
هشت مارچ و نقض حقوق زن در افغانستان
هشت مارچ ، روز جهانی همبستگی زنان دنیاست. از سال ۱۹۰۹ تا اکنون ، این روز ، روز مبارزه با تبعیض جنسیتی و روز آگاهی و دفاع مشترک از حقوق زنان به حساب می آید. این روزده ها سال قبل از آنکه در سال ۱۹۷۵ توسط ملل متحد بحیث روزجهانی همبستگی زنان پذیرفته شود، در امریکا و اروپا بحیث روزبین المللی زن، با اکسیونهای(روش های متنوع) حق طلبانه تجلیل میگردید. هشت مارچ مایه های آگاهی خود را مدیون زنان کارگر و زنان سوسیالیست است. زنان کارگری که بخاطر حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زنان، با صدا و کردار مشترک، جاده های کشور های صنعتی را اشغال کردند و توانستند با ادامه مبارزه، طی سالیان متمادی، حقوق معینی را بدست آورند. امروز اگر زنان از لحاظ قوانین و میثاق ها، از حقوقی برخوردار هستند، اینها همگی محصول مبارزات جهانی زنان آگاه، در سرتاسر دنیا ست.
از چند دهه بدینسو تجلیل از روز هشت مارچ به حیث روز جهانی زن، در افغانستان نیز مطرح شده است و زنان کشور نیز در این روز در سطح دولتی و از مدتی بدینسو توسط جامعۀ مدنی محافل متفاوتی برپا میدارند و حرفهای شانرا در مورد هشت مارچ و حقوق پامال شدهٔ زنان به بیان می آورند. افغانستان یکی از کشور های درحال جنگ است که گراف خشونت و نقض حقوق زن، در آن به بالاترین درجۀ آن رسیده است.
خشونت علیه زن در کشور ما یک پدیدۀ تاریخی است. اما خشونتی که در سالیان پسین بر زنان جاری گشته است ، خشونتی است که در هیچ زمان و زمانه ای سابقه نداشته است. آزار و تجاوز جنسی، سنگسار، شلاق زدن در ملای عام، سوختاندن، قطع اعضا، خودکشی های اجباری، آموزش انتحاری، اعتیاد، شکنجه، ازدواج های اجباری، ازدواج اطفال، قتل های ناموسی، خشونت خانگی، خشونت اجتماعی، خشونت مذهبی، فحشای سازمان یافته، گدایی رشد یافته، فقر و بیکاری متزاید، خشونت دولتی، خشونت قومندان سالاری، توهین و تحقیر سنتی ... همگی چیز هایی ست که علاوه بر جنگ، بر زنان کشور تحمیل گردیده است.
در افغانستان هیچ قانون و هیچ میثاقی تطبیق نمی گردد. زورمندان هر چه دلشان خواسته انجام داده و انجام میدهند. بی بازخواستی به فرهنگ معافیت تبدیل شده و ناقضین و خشونتگران بدون پرسش و محاکمه به تداوم جنایت و خشونت ادامه می دهند. هشت مارچ به حیث روز مبارزه و همبستگی زنان می تواند به نماد مبارزه و همبستگی زنان افغانستان تبدیل شود، تجربۀ جهان و کشور نشان میدهد که زنان فقط و فقط بوسیلۀ آگاهی کافی از حقوق خویش و راه اساسی حصول آنها و با توصل به وحدت سرتاسری خواهند توانست از شر خشونتی که همه روزه بالای شان جریان دارد، نجات بیابند.
کمیتهٔ حقوق بشرفارو