نگرانی شدید ازشدت گرفتن جریان برگرداندن اجباری افغانها از اروپا

درز کردن یاد داشت سری حاوی اولتیماتوم اتحادیه اروپا به دولت افغانستان در کنفرانس افغانستان دربروکسل ( ۲۰۱۵)، مبنی بر مشروط ساختن کمکهای مالی جدید به پذیرش ۸۰۰۰۰ پناهجوی قبول نشده به رسانه های

 


            په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون 
                فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا 
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe       
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
درز کردن یاد داشت سری حاوی اولتیماتوم اتحادیه اروپا به دولت افغانستان در کنفرانس افغانستان دربروکسل ( ۲۰۱۵)، مبنی بر مشروط ساختن کمکهای مالی جدید به پذیرش ۸۰۰۰۰ پناهجوی قبول نشده به رسانه های غربی مایهٔ رسوائی اتحادیه اروپا گردید. چه ازنیت قبلی دول عضو اتحادیه اروپا به رد درخواست ده ها هزار پناهجوی افغان پرده برداشت. از لحاظ اخلاقی نیزوارد ساختن چنین فشاری بر یک کشور دوست خارج از عرف بین المللی میباشد. یکسال بعد از آن بتاریخ ۲۸ سپتمبر۲۰۱۶ روزنامه گاردین خبر داد که طی سال گذشته ۵۰۰۰ پناهجو که دوسیه شان بسته شده بود تحت نام ((بازگشت داوطلبانه))،  در چوکات همین توافقنامه سال ۲۰۱۵ به افغانستان  فرستاده شده اند. البته پس فرستادن پناهجویان رد شده از اروپا به کشور شان به شکل اجباری اما با برچسب ((داوطلبانه)) پدیدهٔ نو نیست و ازسال ۲۰۰۳  وزارت مهاجرین افغانستان آغاز به امضای یادداشتهای تفاهم پذیرش پناهجویان رد شده با دول اروپائی مختلف اروپا نمود. اما فراموش نباید کرد که یک تفاوت آشکار بین یاد داشتهای تفاهم گذشته و توافقنامه بروکسل اینست که توافقنامه بروکسل برگرداندن کتله ئی افغانها را در طیارات چارتر به کابل مجاز ساخته و حتی اعماریک ترمینل جدا گانه را برای این منظور در میدان هوایی کابل تنظیم نموده است. بیشترین استفاده را تا حال  از موافقنامهٔ مذکور کشور های آلمان و سویدن میکنند.
اگردولت افغانستان بخواهد و بکوشد، میتواند با تکیه بر غیر دواوطلبانه بودن بسیاری ازین اخراج ها حد اقل از بخشی ازین اخراج ها جلو گیری نماید. چه شرط داوطلبانه بودن بازگشت در توافقنامه بروکسل نیزدرج است. ازجانب دیگرطبق یاد داشتهای تفاهم، یکماه قبل از اخراج، به وزارت مهاجرین افغانستان نامه استعلام گونه با لیست اخراجی ها فرستاده میشود تا عدم اعتراض این وزارت بر اخراج فرد یا افراد ذیربط گرفته شود. باور بر اینست که معمولأ از وزارت مذکورجوابی به این استعلامها که کابل چک نامیده میشوند، نمیرسد و دول اروپائی این سکوت را به معنی رضاء تعبیر نموده و اخراج را عملی میسازند.
آلمان به تعقیب انفجار بزرگ انتحاری مؤرخ ۳۱ می ۲۰۱۷ در مقابل سفارت آین کشور در کابل یک پرواز پلان شده به کابل را که قرار بود بتاریخ اول جون صورت بگیرد، معطل قرار داد. اما سلسله اخراج های اجباری،  با وصف انتظارات خوشبینانه برخی حلقات، حالا دوباره از آلمان به کابل آغاز شده است.
کشور هالند در ابداع و تطبیق پالیسی های سختگیرانه و محدودیت افزا علیه پناهجویان در اتحادیهٔ اروپا نقش رهبری کننده دارد. بدین معنی که سایر دول عضو اتحادیه اروپا درین قسمت دنباله رو هالند اند. بطور مثال نخستین کشور اروپائی که با ادارهٔ جدید افغانستان در سال ۲۰۰۳  یاد داشت تفاهم امضأ نمود، هالند بود. از همان زمان به بعد، بجز یک دورهٔ کوتاه چند ماهه در سال ۲۰۱۵، پس فرستادن افغانها از هالند به افغانستان ادامه دارد. این پروسه اخیرأ شدت بی سابقه یافته است. هرهفته یک تعداد پناهجوی قبول نشدهٔ افغان از کمپها دستگیر وروانهٔ زندان ها و مراکز اخراج میشوند. تکتهای طیاره برای این پناهجویان قبلأ خریداری شده میباشد و در جریان چند روز خلاف میل ورضایت شان به افغانستان برگردانده میشوند. این حالت باعث نگرانی شدید افغانهای مقیم کمپها و جامعه افغانهای مقیم هالند شده است.
فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در هالند (فافون) که یکی از اعضای مهم فارو میباشد، طی اعتراضیه مؤرخ ۷ جولای سال جاری، نگرانی شدید جامعه افغانهای مقیم هالند را نسبت به این وضع به معین ذیربط در وزارت عدلیه هالند ابراز نموده و با استناد به ازدیاد بی سابقه نا امنی ها در افغانستان خواستار توقف برگرداندن پناهجویان به افغانستان شد. در بخشی از این نامه میخوانیم:  (( از حملهٔ انتحاری ۳۱ ماه می سال جاری بدینسو، دروبسایت رسمی دولت هالند بیشترین بخش نقشه افغانستان سرخ  شده و به اتباع هالند مشورهٔ شدیدأ منفی نسبت به سفر به تقریبأ تمام افغانستان داده شده است. چنین مشورهٔ منفی ازسال ۲۰۰۱ تا اکنون سابقه نداشت.  آیا در چنین حالتی  میتوان به امنیت و حیات خانواده های افغان که از هالند بصورت اجباری اخراج میشوند، امیدوار بود؟)). در بخش دیگر این نامه فافون مینویسد:  (( آقای محترم دایکهوف، شما بدون شک ازمقاومت پناهجویان افغان در کمپ بورخوم و تشکیل یک دیوار انسانی توسط آنها در برابر مینی بس پولیس که میخواست  یک فامیل  افغان را به زندان انتقال دهد، اطلاع دارید. این نشانهٔ کوچک ایست از نا رضائیتی جدی افغانها از شدت گرفتن سلسلهٔ اخراج افغانها از هالند در شرایطی که وضع امنیتی افغانستان بصورت بی سابقه به وخامت گرائیده است و دولت افغانستان درتأمین امنیت اتباع اش جدأ دچارمشکل میباشد. یقین داریم شما متوجه تشویش و نگرانی موجود درمیان افغانهای مقیم کمپها و جامعه پناهجویان افغان درین رابطه میباشید.  بدینوسیله فافون نگرانی جدی خود را از اخراج اجباری پناهجویان افغان و عواقب روانی این صحنه ها برسایر پناهجویان افغان وبخصوص اطفال آنها  ابراز میکند. پیشنهاد ما اینست که پروسهٔ اخراج را توقف دهید و اگر وخامت وضع امنیتی به همین منوال ادامه یابد، ضرورت تجدید نظر بر پالیسی پذیرش موجودهٔ شما در رابطه به پناهجویان افغان  یک امر ناگذیر خواهد بود.)).
اساسأ حرف فافون که یک سازمان با وزنه واعتبار در کشور هالند است، فاقد مؤثریت نمیباشد. اما با در نظرداشت روحیهٔ منفی که در سطح اتحادیه اروپا درمورد پناهجویان افغان موجود است، ودر شرایطی که آلمان هم سلسلهٔ برگرداندن پناهجویان افغان را دوباره از سر گرفته است، امکان اینکه دولت هالند از اخراج پناهجویان افغان منصرف گردد، زیاد محتمل به نظر نمیرسد.
به امید روزی که در افغانستان صلح عادلانه و پایدار برقرار گردد و مردم افغانستان نیازی به مهاجرت به خارج از کشور نداشته باشند.
"هیأت اجراییه فارو"