نویسنده:بهادرا کوما
مترجم: رسول رحیم
منبع: اندین پنچ لاین ۸ اگست ۲۰۱۷
ریکس تیلرسون وزیر خارجه ایالات متحد امریکا در ضمن اعلامیه مهم عنوانی رسانه ها در مانیلا، درمورد بازبینی جاری سیاست افغانستان توسط اداره ترامپ صحبت کرد و با قوت به باد موافقی اشارت نمود که به سود پایان جنگ ۱۶ ساله در حال وزیدن است. تیلرسون گفت:
• در حال حاضر ما در درون شورای امنیت ملی، سه اجلاس برای دست یابی به یک سلسله کامل گزینه ها داریم. وقتی که من می گویم سلسله کامل گزینه ها، منظورم مجموع چشم انداز می باشد... من فکر می کنم که این بازتاب آن ژرف نگری است که ما می خواهیم به عهده گیریم. رئیس جمهور برخی سوالهای بسیار بسیار هدفمندانه می کند و این ها سوالهای خوب اند. اینها سوالهای درستی بودند که می بایست پرسیده شوند و شاید سوالهائی باشند که هیچ کس در گذشته نمی خواسته است مطرح نماید.
• و با این سوالهائی که او از ما می پرسد، ما می خواهیم به وی پاسخهای خوب،همه جانبه، و تحلیل های خوب و همه جانبه و نظر روشن ویک نظر بسیار واقع بینانه بدهیم که آینده احتمالاً چگونه به نظر می رسد.
• و من فکر می کنم که ما برای تحلیل ضرورت به زمان داریم، تا یک تحلیل کاملاً یکپارچه از جامعه استخباراتی گرفته تا به برنامه گذاران نظامی و کانال های دیپلوماتیک را در بر گیرد. (دیده شود) که همه اینها چگونه صورت می گیرد و به کجا می انجامد. یک چیز قابل یاد آوری است و آن اینکه ما باید جنگیدن را نگاه داریم، گویا گزینه دیگری وجود ندارد. همیشه گزینه های دیگر وجود دارند.
• و بنابراین رئیس جمهور ازما تقاضا نموده است که یک تفحص یا کاوش کامل را انجام دهیم، و من فکر می کنم که این امر وقت ما را می گیرد و ما می کوشیم به راه حلی برسیم که واقع بینانه باشد. داشتن یک نظر روشن برای پرداختن به امور در ساحه، و در مورد انتظارات آینده با خودمان صادق بودن، در خدمت منافع مردم امریکا نیز است. چنانکه شما می دانید، این یک عرصه بسیار دشوار است و تا کنون ۱۶ یا ۱۷ سال است که ما در آن استیم. این را رئیس جمهور قبول نمی کند که بگوئیم ما کاری را ادامه می دهیم که تاکنون انجام داده ایم. بنابراین او برخی پرسش هاس سخت را مطرح می کند و شورای امنیت مجدانه می کوشد تا بهترین پاسخ ممکن را به او بدهد.
اعلامیه تیلرسون حاکی از آنست که رئیس جمهور ترامپ از گفتمان مبتذلی ناراض است که بسیار تنگ نظرانه متمرکز به سقف شمار سربازان است. با اینهم به نظر می رسد که ترامپ در مورد تقریباً همه استراتژی های قابل تصوری سوالهای اساسی مطرح کند که از زمان اداره جورج دبلیو بوش و بارک اوباما در افغانستان مورد حمایت و یا آزمایش قرار گرفته اند(این استراتژی ها از "ملت سازی" گرفته تا "افزایش شمار سربازان" و "کاهش شمار سربازان" را در بر می گیرند.)
به نظر می رسد که این« سوالهای سخت» ترامپ با موضوعات خاصی سرو کار داشته باشند، نه مسائل عام. این مسائل خاص می توانند چنین باشند: چه مدتی اردوی ایالات متحد امریکا در افغانستان اقامت داشته باشد؟ آیا ایالات متحد امریکا می تواند جنگ را ببرد؟چگونه ایالات متحد امریکا می تواند با چنین حکومت محلی فرتوت و سامان نا پذیر به مثابه متحدش یک پیکار را بجنگد؟ جنبه ملکی دولت و حکومتداری از چه قرار است؟ آیا این جنگ با هزینه سالانه ۴۵ تا ۵۰ میلیارد دالر منابع ما را نمی بلعد؟ آیا حتا یک امکان قابل اعتماد کافی برای بیرون شدن از جنگ و به عوض آن یک نوع راه حل سیاسی وجود دارد؟ آیا احتمال یک نتیجه پایدار و با ثبات وجود دارد که هزینه این جنگ را توجیه کند؟ همینطور، در آخرین تحلیل آیا ماندن در آنجا ارزشش را دارد؟
اکنون این امر واقعاً می تواند پنتاگون یا وزارت دفاع و سازمان استخبارات مرکزی امریکا (سی آی اِی) را در موقعیت شرم انگیزی قرار دهد. یک چیز را من با اطمینان مطلق در مورد نیروهای مسلح و سازمان های جاسوسی در سرتاسر جهان گفته می توانم و آن اینکه آن ها برای جفتک انداختن ها خوب اند. اما از گرفتن مسئولیت شکست بیزار اند. البته ترامپ یک روباه هوشیار است.
بنابراین، او زمینه را برای واگذاری جنگ وافغانستان به قرار دادی های نظامی آماده می سازد. این طرز فکری است که حامیان قدرتمند در کاخ سفید دارد. جرارد کوشنر داماد و استیف بینن استراتژیست ارشد طرفدار آن اند؟
روزنامه فایننشیل تایمز، یک گزارش پیچ در پیچ را روز دوشنبه در مورد سندی انتشار داد که در اختیارش می باشد و مربوط به اگست ۲۰۱۷است. این گزارش می گوید که اریک پرنس یک تاجر مرگ در عراق سندی را به کاخ سفید سپرده است که به طور جزء وار نشان می دهد که چگونه با ۱۰ میلیارد دالر سالانه بسیار ارزان تر نیروهای نظامی خصوصی وی می توانند جای نظامیان ایالات متحد امریکا را برای پایان دادن به جنگ افغانستان بگیرند.
اریک پرنس، باری به خبرگزاری بریبرت گفته بود که ایالات متحد امریکا می خواهد اسلوب کمپنی شرق الهند را با واگذاری جنگ به سربازان مزدوری به کار گیرد که در اردوی افغانستان ریشه دوانده اند و واقعاً حضور دارند و همدوش سربازان افغان می جنگند. او به ترامپ توصیه نموده است که یک "وایسرا" یا نائب السلطنه تعیین کند که اختیار دار همه علایق امریکا اعم از جنگ، دستور کار بازرگانی، تمویل، مراقبت از اهالی بومی و غیره باشد. برنامه دو ساله پرنس پیش بینی می کند که روزانه به اجیران ۵۰۰ تا ۶۰۰ دالر پرداخته می شود و از ایالات متحد امریکا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، سویدن، افریقای جنوبی و آسترلیا استخدام می شوند.(خوشبختانه به هند اشارت نشده است.)
گفته می شود که ترامپ مایک پومپیو رئیس سازمان استخبارات مرکزی ایالات متحد امریکا را هفته گذشته برای دیدار از افغانستان فرستاده بود تا استراتژی ایالات متحد امریکا را ارزیابی نماید و ببیند که آیا پیشنهاد پرنس با آن مطابقت دارد. پرنس خود قبلاً عضو نیروهای ویژه قوای بحری امریکا بوده و یک چهره با نفوذ می باشد. بیستی دی ووس خواهرش، یک تاجر میلیاردر و وزیر تعلیم و تربیت در کابینه ترامپ است.