شب همدلی در شهر تورنتو

شنبه شب هفتم ماه اکتوبرسال روان، گردهمآیی گرم و صمیمانه یی تحت نام " شب همدلی" از طرف انجمن " فرهنگی – آموزشی افغان کانادا" (اکسیو) درشهرک پیکرنگ واقع درحومۀ شهر بزرگ تورنتو برگزارگردید.  

             
این گردهمآیی که قراراطلاع قبلی انجمن مذکوربرگزارشد، به ساعت هفت شام شنبه، با سخنان مؤجز و بسیاردوستانۀ محترم سعید یوسفزی رییس انجمن مذکورکه درعین حال حضار را خیرمقدم گفت، آغازگردید،  نه تنها تعداد غفیری ازافغانهای مقیم شهرک پیکرنگ و بزرگشهرتورنتو، اعم از زنان، مردان و دوشیزه گان اشتراک ورزیده بودند، بلکه تعدادی ازاعضای جامعۀ هندی و پاکستانی نیزبا محبت خاصی حضور بهم رسانیده بودند.                            
پس ازارائۀ سخنان رییس انجمن، ترنم موسیقی و آواز برفضای سالون طنین افگند و آقای (حیدر) با آوازخوانی و جوان مستعد (شاکر) با نواختن تبله، حضار را محظوظ ساختند.                                                                      
دوشیزۀ با استعداد (نبیله) که گرداننده گی این گردهمآیی محبت آمیز را بعهده داشت، ازکریم پیکارپامیرشاعر، مؤرخ و ژورنالیست فعال جامعۀ افغانی و عضو انجمن فرهنگی – آموزشی تقاضا بعمل آورد تا روی ستیژرفته سخنانی برای حاضرین مجلس اظهارکند.  وی ضمن ادای احترام به حضار، ازمحترم سعید یوسفزی رییس انجمن و همکاران نزدیک وی نسبت به برگزاری این محفل ( همدلی) و سایرفعالیتهای مفید و مردمی شان اظهارسپاس نموده افزود که درافغانستان عزیز نیز نوعی " پاتلاک " یا اشتراک جمعی با آوردن غذا های متنوع دریک محل معین و یا در زیریک سقف، بخصوص در قرا و قصبات آن مروج بوده است که این خود، نه تنها بیانگرحسن نیت، تقویت معاشرت فی مابین انسانها، دید و وادید، تبادل نظروافکار وتجدید صمیمیت ها ست، بلکه تقویت مهروعاطفه و همدلی و همسویی میان افراد جامعه را نیزاحتوا مینماید.             سپس همکاران انجمن، غذا هایی را که خانواده های اشتراک کننده با خود آورده بودند، روی میزها قرارداده مهمانان را به صرف آن دعوت نمودند.            
حاضرین درآن لحظات  نه تنها صرف غذا مینمودند، بلکه درتعریف دست پخت ها و تمجید ازآشپزهای مربوطه  نیزمی پرداختند.                                    
طنین نوای موسیقی با صدای جوان خوش آوازآقای (درویش)، باردیگر پس از صرف غذا درفضای سالون طنین انداخت و گوشهای حاضرین را نوازش داد که با کف زدنهای ممتد بدرقه میشد.                                                       
این گردهمآیی همدلانه و محبت آمیزتا نیمه های شب ادامه یافت و درپایان محفل، همه با احساس نیک و ابرازصمیمت مرخص گردیدند.