تفریح با کشتارانسان
درجریانِ سالهای "جنگ علیه تروریسم" درافغانستان، نه تنها هزاران نفرهموطنِ غیرِ نظامی ما در نتیجۀ عملیاتِ انتحاری و تروریستی گروه طالبان و حملاتِ هوایی و زمینی نیرو های خارجی جانهای عزیزشان را ازکف دادند،
بلکه عکسها و گزارشهای دیگری نیزانتشار یافتند که بیانگرِکشتارِافراد غیرِنظامی و بیگناهِ افغان توسط سربازانِ امریکایی بخاطر تفریح و لذت برُدن نیزبوده است. یکی از این سربازانِ امریکایی بنام " ادم وینفیلد " بیست و سه ساله بود که سه نفر ازهموطنان ِمظلومِ ما را به همکاری رفقای خود درسال ۲۰۱۰ میلادی، صرفاً بمنظورِ لذت بُردن و " تفریح " کردن به قتل رسا نیده، انگشتانِ دستِ مقتولین را قطع نموده و بصورتِ " یادگاری" نزد خویش نگهداشته و از آنها عکسِ یادگاری گرفته بودند. چنانکه سربازِمذکور درمحضرِ محکمۀ امریکایی به جُرم خویش اعتراف نمود. سربازدیگرِامریکایی که مرتکبِ عین جنایتِ ضدِ بشری درافغانستان شده بود، " جرمی مورلاک " نام داشت. او نیزدردادګاه امریکا به جُرمِ مشهودِ خویش اعتراف نمود. البته این دوسربازِامریکایی درارتکابِ جنایت های شان تنها نبودند، بلکه قرارِگزارشات، آنها یک تیم دوازده نفره یی بنام " تیم کشتارِ مخفی" تشکیل داده و افرادِ بیگناهِ افغان را مورد شلیک قرار میدادند.
این تنها نبود. گزارش های دیگری که درماه آگست سال ۱۹۸۸م انتشاریافتند، حاکی ازآن بودند که نیروهای امریکایی دو نفرافغانِ باشندۀ ولایت خوست را پس ازدستگیری، طعمۀ سگهای خود ساخته و بعداً بالای آنها شلیک کرده اند. درگزارش ازقولِ یک مقام امنیتی خوست آمده که : " دو غیر نظامی افغان به نام های (ندیم و نور وزیر) که چند روز پیش توسط نظامیانِ امریکایی بازداشت و زندانی شده بودند، پس از اینکه مورد حمله ی سگهای این نظامیان قرار گرفته و به شدت زخمی شدند، توسط این نظامیان به ضرب گلوله از پای در آمدند. " درگزارش ِمنتشرشده همچنان آمده بود که " نیرو های ائتلاف در ولایت خوست، لجام گسیخته ومطلق العنان هستند وکسی جرأت پرسش از این نیرو ها را در مورد عملکرد شان ندارند..."
رسانه های امریکا افشا کردند که : " گروه های تبهکار برای گسترشِ قلمروخود و تسهیلِ فعالیت جنایی خود، ارتشِ امریکا و سازمان های دفاعی این کشور را هدف قرار داده اند. . . به تعداد یک ملیون و چهارصد هزار اوباش در امریکا وجود دارد که از سال ۲۰۰۹م تا حال، یک افزایش چهل در صد را نشان میدهد... اعضای گروه های خلاف کار در واحد های نظامی امریکا بیشتر در ارتش، ارتشِ ذخیره وگارد ملی متمرکز هستند.. . اعضای باند های خیابانی، برخی از اعضای باند های خلاف کار در زندان و باند های غیر قانونی موتورسواران، در تأسیساتِ نظامی امریکا در داخل و خارج این کشور حضور دارند..." (۳۸۰)
یک منبع ارتشِ بریتانیا نیز درماه دسامبرسال ۲۰۱۱م اعلان نمود که " طی یک بررسی همه جانبه درمورد ۹۹ حادثه ای که ازسال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴م سبب کشته شدن و یا مجروح شدنِ غیرنظامیان درافغانستان شده، تحقیق کرده است ... ازآن جمله مثلاً، یکی ازسربازانِ انگلیسی بنام " دانیل کروک"، در ماه مارچ سال ۲۰۱۰ میلادی، با سرنیزۀ تفنگش یک کودک ده سالۀ افغان بنام " غلام نبی"را شدیداً زخمی نمود. این تنها نبود، درمیانِ افرادِ ارتشِ این کشور، انحرافاتِ اخلاقی، تجاوزجنسی، شراب نوشی، استفاده ازمواد مخدر و اقدام به قتلِ افرادِبیگناه و امثالهم نیزمروج بود (ومیباشد)، ولی افرادِ خاطی و جنایتکارِ ارتشِ امریکا و انگلیس، کمتر مورد مأخذه و مجازات قرار گرفته و میگیرند.
سوأل و نگرانی عمیقی که نزدِ مردم ِافغانستان موجود بود، این بود که وقتی سربازانِ امریکایی و انگلیسی پس ازسال ۲۰۱۴ میلادی درپایگاه های نظامی دایمی شان درافغانستان جا بجا شوند، علاوه ازآنکه درامورِ رسمی و دولتی کشور، درهرموقعی که بخواهند میتوانند دست درازی، مداخله و نفوذِ سیاسی داشته باشند، ازنظراخلاقی، فرهنگی و قوانینِ داخلی مملکت نیزاعمال ِ خلافکارانۀ زیادی را مرتکب خواهند شد.
هنوزنگارشِ این سطور پایان نیافته بودند که رسانه های افغانستان وجهان گزارشِ دردناکِ دیگری را به نشرسپردند و آن این بود که یک سربازِ امریکایی، حوالی بعد از نیمۀ شبِ شنبه بیستمِ ماه حوتِ سال ۱۳۹۰ خورشیدی، با سلاحِ دست داشته ازپایگاهِ نظامی، واقع " پنجوایی" ولایت قندهارخارج شده و به منازلِ سه قریه که در نزدیکی های پایگاه ( پنجصد متری) مذکورقرار دارند ، بگونۀ وحشیانه یی حمله نموده تعداد شانزده نفراعم ازمردان، زنان و کودکان ِبیگناهِ افغان را که درخواب بودند، با شلیکِ گلوله به قتل رسانیده و پس از انجامِ این جنایتِ هولناک، به پایگاه برگشته و آرام خوابیده است. هرچند منابع رسمی افغانی و امریکایی گفتند که " یکی از سربازانِ امریکایی" دست به چنین جنایت زده است، ولی اهالی قریه های مذکور گفته اند که گروپی از سربازانِ امریکا مرتکبِ این قتلِ عام شده و حتا اجسادِ بیگناهان را به آتش نیزکشیده اند.(۳۸۱)
قبل ازاین رویدادِ خونین، دوعملِ نا جایزِدیگرِسربازانِ امریکایی درافغانستان، یکبارِ دیگر احساساتِ مردمِ افغانستان را برانگیخت وموجبِ تظاهراتِ دامنه دارِ یک هفته یی و مرگِ بیشتر ازچهل تن از تظاهرکننده ها و شش تن امریکایی گردید: عملِ نا روای نخست عبارت از ادرار کردنِ تنی چند از سربازانِ امریکایی بالای اجسادِطالبان در جنوب غرب افغانستان وعملِ شنیع دومی، آتش زدن به اوراقِ قرآن درپایگاه نظامی بگرام بود. این اعمال و کردارِمغرورانه، بی ادبانه و تحریک آمیزِ سربازانِ خارجی، نه تنها مردمِ افغانستان و حتا آن بخشهایی را که هنوز به نحوی ازانحا طرفدارِباقیماندن ِنیرو های خارجی درخاکِ افغانستان بودند، شدیداً بدبین ساخته و مسیرِ اوضاع را قدم به قدم به سودِ گروه طالبان، شبکۀ استخباراتِ نظامی پاکستان و سایرِ حلقاتِ عقب گرای مذهبی و استعماری آن کشورمی چرخانید. کشتارهای سبعانه، بی حرمتی های غیرانسانی، آزار و اذیتِ جسمانی، زندانی کردنها، شکنجه ها، سؤ رفتار و سؤاستفاده ازموقعیت ِنظامی، تجاوزِ جنسی، قطع اعضای بدن و سایرِاعمالِ شنیع و ضدِ اخلاقی سربازانِ خارجی درافغانستان، ابعاد و گونه های مختلف داشته است که متأسفانه، دراثرِسانسور و پنهان کاری مقا م های مربوط، نمیتوان به همۀ آن هنجارها و رفتارهای غیرعادی به آسانی دسترسی یافت، اما، گاهگاهی، برخی ازآن همه بد کرداریها به شکلی ازاشکال به بیرون درزمینمود؛ مانند آنچه دربالا تذکرداده شد. شاید محققان و مردم ِجهان بتوانند در آینده های نسبتاً دوربه اسناد و شواهدِ لازم دست یابند. اما آنچه مبرهن است، اینست که محاکم ِکشورهای غربی، حُکمِ مجازاتِ سنگین و درخورِحال مُجرم، آنهم دربرابرِجرمی که درسر زمین های " جهان سومی" انجام داده شده باشد، صادرنمیکنند.
باساس گزارش " پرس تی وی "، قرار بود محاکمۀ دو تن ازسربازانِ انگلیسی بتاریخ هفتمِ ماه جون ۲۰۱۳م دردادگاهی واقع در کشورِ آلمان، بخاطرِ سؤ رفتار و سؤاستفاده ازکودکانِ افغان، دایر شود. گزارشها حاکی ازآن بودند که هردو سربازِانگلیسی به جُرم خویش اعتراف نموده اند.اما معلوم نیست که محاکمۀ آلمان یا امریکا در این مورد چه عدالتی را رعایت خواهند نمود.
حُکم دادگاه علیه جورج دبلیو بوش
گزارشهایی درهمین روزها به نشر رسیدند که بیان میداشتند :" مت پولارد" مشاورِ حقوقی و یکی از مقام های سازمانِ عفو بین الملل رسماً اعلام نمود که همه کشور هایی که جورج دبلیو بوش به آن ها سفر میکند، مؤظف هستند وی را در ارتباط با شکنجه گری، به میز محاکمه بکشانند . " این مقامِ حقوق بشر همچنان گفته است که " اسنادِ کافی در دسترسِ عموم قرار دارد تا بازداشتِ احتمالی بوش از سوی ایتوپی، تانزانیا یا زامبیا را به دلیلِ مواردِ نقضِ حقوق بشر توجیه کند... حقوق بین الملل ایجاب میکند هیچ بهشت امنی درجهان برای کسانیکه مسئولِ شکنجه هستند وجود نداشته باشد... "
گزارشها همچنان میرسانیدند که " دادگاهِ جرایمِ جنگی در کوالالامپور، ماه گذشته ی میلادی، بوش و تونی بلرنخست وزیرِ سابقِ انگلیس را به دلیل ارتکاب ِجنایت علیه بشریت در جنگ عراق، گناهکار تشخیص داد." این موضوعنیزافشا گردید که جورج دبلیو بوش رییس جمهور سابق ِامریکا، اوایلِ سالجاری میلادی سفر خود به کشور سویس را لغو کرد.
یک گزارشِ دیگرکه در" پرس تی وی " به نشر رسید، بیان داشت که " دادگاهِ جنایتِ جنگی در پایتختِ مالزی، جلسه ی بررسی اتهام ها علیه جورج دبلیو بوش و تونی بلر در باره ی حمله به عراق و افغانستان را آغاز کرده است . . . این داد گاه به پیشنهادِ " ماهاتیرمحمد" نخست وزیرِ پیشینِ مالزی که به شدت با ماجراجویی های نظامی رهبری امریکا در مناطقِ مختلف ِجهان مخالف بود، تشکیل شده است .... این جلسه ی دادگاه، دو سال پس ازبررسی های گسترده، ازجمله شهادتِ بازمانده گان و خانواده های قربانیانِ جنگِ عراق در کمیسیونِ جنایاتِ جنگی کوالالامپور تشکیل شده است ... " در این گزارش آمده است که " این دادگاه درحالی برگزار میشود که نهاد ِصلح ِجهانی پردانا، نمایشگاهی از تصاویرِ جنایات ِجنگی را در پایتخت ِمالزی بر گزار کرده است . . . این نمایشگاه به منظورِآموزشِ عمومی در باره ی تأثیراتِ غیرِ انسانی جنگ، تصاویرِ اسفناکی از اجساد ِبدونِ سر به نمایش گذاشته شده است ... این نمایشگاه، همچنین زندانِ بد نامِ ابوغریب درعراق را همراه با مانک هایی با اندازه ی طبیعی برای نشان دادنِ استفاده از شکنجه ی زندانیان توسط ارتش امریکا به تصویر کشیده است. ملیونها تن در پی تجاوزاتِ امریکا به عراق و افغانستان طی سالهای گذشته، جان ِخود را از دست داده اند . "
همچنان،" گلوبال ریسرچ " درماه سپتمبرسال ۲۰۰۹ میلادی ازقولِ" حقوق دانانِ ضد جنگ " که مقرِ آن درکانادا قراردارد، نوشت که "جورج دبلیو بوش( سابق رییس جمهور امریکا)، دیک چنی (سابق معاون رییس جمهور امریکا) و تونی بلیر(سابق صدراعظم انگلستان) که جنایتکاران ِجنگی هستند، قراراست در ماه اکتوبر سال ۲۰۰۹م به کانادا سفرنمایند. مقام های کانادایی باید باساس موادِ مندرجِ کانونشنِ ضد ترور وضد شکنجه، ازداخل شدنِ آنها درخاکِ کانادا جلو گیری بعمل آورند. به کالین پاول (سابق وزیرامورخارجۀ ادارۀ بوش) درماه جون سال ۲۰۰۸م اجازۀ دخول بخاکِ کانادا داده شد. آیا وزرای کانادایی در این مورد مسوولیت دارند یا خیر؟ باید طی ارسالِ نامه یی به اعضای پارلمان، از آنها خواسته شود تا به مؤظفینِ مرزی کانادا هدایت دهند که (بوش، تونی بلیرو دیک چنی) را برمقتضای قانون دستگیر نمایند..."
بهمین سلسله، روزنامۀ تورنتو استار چاپِ کانادا، درصفحۀ (ای -۱۷) شمارۀ ۳۰ ماه اکتوبر۲۰۱۳م خویش مطلبی را به قلم حیدرملک راجع به سفرِ " دِک
چنی " به کانادا به نشر رسا نید. زیرا قرار بود وی درهفتۀ اولِ ماه نوامبر، واردِ شهرِ تورنتو گردیده برای جمعی ازبازرگانان سخنرانی نماید. نویسندۀ مطلب نوشت که دک چینی یک قاتل است و او نباید اجازه داشته باشد مرزِکانادا را عبورنماید. البته قبل ازآن نیز سفر "چنی" به کانادا، دراثرِاعتراضاتِ مردمی فسخ شده بود.
(ادامه دارد )