نویسنده:بهادرا کومار
منبع : اندین پنچ لاین 11 اپریل 2018
مترجم: رسول رحیم
شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه مصالحه ای در مورد سوریه را که توسط سویدن پیشنهاد شده بود و به دنبال آن تقاضای روسیه را برای تحقیق در مورد حمله با سلاح کمیایی در دوما، رد کرد.
پنج کشور به شمول دو عضو دائمی شورای امنیت از این قطعنامه حمایت کردند - ایالات متحد و بریتانیا با آن مخالفت نمودند. پیش از آن نیز، قطعنامه ای با عین محتوا از جانب روسیه و چین، با مخالفت ایالات متحده و بریتانیا مواجه شده بود.
این یک پیروزی مهم سیاسی و دیپلماتیک برای روسیه است، زیرا فقط دو کشور دیگر به ایالات متحد و بریتانیا پیوستند تا با قطعنامه سوئد مخالفت کنند. شش کشور ممتنع باقی ماندند.
سوال بزرگ این است که آیا این انکشاف حاکی ازخطر یک حمله قریب الوقوع ایالات متحده به سوریه با دور زدن سازمان ملل متحد می باشد. سازمان ملل متحد از تأیید هرگونه حمله کیمیائی در سوریه امتناع نموده است. روسیه و دولت سوریه اصرار دارند که هیچ حمله ای صورت نگرفته و به "سازمان ممنوعیت سلاح های کیمیایی" برای یک تحقیقات بین المللی مراجعه کرده اند. چیز خوب است که "سازمان ممنوعیت سلاحهای کیمیائی" دو تیم از کارشناسان را برای رفتن به دوما در اواخر این هفته اعزام می نماید. روسیه به آنها پیشکش امنیت کامل نموده است.
بنابراین ترامپ باید تصمیم بزرگی بگیرد. به لحاظ منطقی، مجازات به دنبال یک جرم به عمل می آید که صورت گرفته است. حال آنکه فکر می شود جرمی صورت نگرفته است. این به نظر می رسد یک عملیات با پرچم دروغین است - یعنی یک جعلکاری به منظور برانگیختن تسلسل حوادث می باشد. این مانند همان حمله ایالات متحده به عراق در سال 2003 بود که کالین پاول وزیر خارجه آن وقت ایالات متحد امریکا، شورای امنیت ملل متحد را فریب داد (بعد ها پاول اعتراف نمود که خودش توسط اداره خود گمراه شده بود). امروز یک واقعیت مسلم است که صدام حسین برنامه ای برای توسعه سلاح های کشتار جمعی نداشته است.
یکی از تفاوت ها در این مورد آنست که ترامپ تا به حال گفته است که می خواهد حضور نظامی ایالات متحد امریکا را در سوریه پایان بدهد. چنین موضع و تهدید کنونی برای راه اندازی حمله به سوریه، متناقض اند. از آنجا که یک حمله ایالات متحد به سوریه عواقب جدی دارد، از جمله احتمالا با رو کردن قطعه های بازی (ورقها) با روسیه توام خواهد بود، و این به معنای آن خواهد بود که کاهش چشمگیر نیروهای ایالات متحد امریکا در سوریه در یک آینده قابل پیش بینی ممکن نخواهد بود.
شاید ترامپ تن به دو پهلو گوئی داده و دلیل آن شاید بحرانی است که ناشی از تحقیقات رابرت مولر در مورد تبانی وی با روسیه باشد، که اکنون دامنه آن به طور فوق العاده ای توسعه یافته است. حمله "اف بی آی" به دفتر وکیل مدافع ترامپ در کاخ سفید یک انکشاف بسیار جدی است. ترامپ فقط یک انچ دور از آن قرار دارد که به دلیل شکایاتی متهم شناخته شود که توسط ستورمی دانیلز یک ستاره پورنو بر وی وارد شده است. "سی ان ان" می گوید: « امکان دارد روزگار تیره و بی سابقه ای در پیش رو باشد.»
حمله ایالات متحد به سوریه می تواند توجهات را از آن بحثهای طوفانی منحرف گرداند که ممکن است در صورت (راه افتادن تحقیقات) مولر در مورد ترامپ به وجود آیند و تحقیقات علیه وی را از مسیرش بیرون کند.در این مورد سوابقی وجود دارند و آن اینکه هنگامی که روسای جمهور امریکا در مضیقه قرار گرفته اند، تاکتیک منحرف کننده به کار برده اند. بیل کلینتون هنگامی که افتضاح اش با مونیکا لوینسکی به اوج خود رسید و نزدیک بود به دادگاه احضار شود، موشکهای کروز را به قندهار شلیک کرد.
ایالات متحد امریکا ما را به حمله کیمیائی ادعا شده در اخیر هفته گذشته در دوما توجه می دهد. چه کسی شاید این عملیات با پرچم غلط را انجام داده باشد؟ انگشت سوظن متوجه نقش اسرائیل است. اسرائیل به طور نومیدانه ای مشتاق است که ایالات متحد متحد امریکا، یک حضور نظامی دایمی در سوریه داشته باشد. اسرائیل برای این منظور تنشها را تا حدی مشتعل می گرداند که بیرون رفتن ایالات متحد امریکا از سوریه را به نحوی مانع شود. این نکته از " دبکا فایل" وبسایت اسرائیلی نیز بر می آید که با دستگاه استخباراتی مرتبط است و در تاکتیکهای ارائه معلومات غلط تخصص دارد.
حمله همزمان اسرائیل بر یک پایگاه هوائی سوریه در یکشنبه علامت تحریک عمدی می باشد. در این حمله اسرائیل چهار مشاور نظامی ایرانی کشته شدند. اسرائیل باید به این امید دل بسته بوده باشد که ایرانی ها به تلافی این حمله می بر آیند و این امر منجر به خشم ناگهانی ای می شود که دریک نقطه ایالات متحد امریکا( برخواهد انگیخت) تا علیه ایران دست به اقدام بزند. چنین دستاویزها از ویژگیهای استراتژی اسرائیل است. مساله بر سر آنست که اسرائیل فاقد آن ظرفیتی می باشد که جلو چالش توسعه نفوذ ایران در سوریه، کشور در به دیوارش را بگیرد.
گفته می شود که ترامپ برنامه سفرش به امریکای لاتین را لغو کرده است. نیویارک تامیز گزارش داده است که ترامپ در حال سبک و سنگین کردن حملات نظامی «قوی تر» بر سوریه است. در این تردیدی وجود ندارد که تنشها در حال افزایش اند. با اینهم، از نگاه من، ترامپ دستور حمله به سوریه نخواهد داد. شاید این یک خیال واهی باشد. صاف و پوست کنده بگویم که من یک آدم صلح طلب و منزجر از جنگم. اما من توضیح می دهم که چرا دلیلی وجود دارد تا باور داشته باشیم که هنوز هم سرانجام خردمندی بر واشنگتن غلبه خواهد کرد.
واقعاً خطر وخامت یافتن اوضاع به طور فزاینده ای زیاد است و این به سود منافع ترامپ در قسمت (هدف) "امریکا اول" نیست. در ضمن، "جنگ تجاری" با چین چه می شود؟ ملاقات با کیم اون جونگ چه می شود؟ جنگ افغانستان چه می شود؟ یمن چه می شود؟ مهمتر از همه یک جنگ دیگر در خاور میانه مورد قبول افکار عامه امریکا قرار می گیرد؟ آیا کانگرس از یک حمله دیگر بر سوریه در صورتی حمایت خواهد کرد که منافع امریکا مستقمیماً با خطر مواجه نشده باشد؟
در فرجام ایالات متحد امریکا نمی تواند اخطارهای صریح و مکرر روسیه را در سطوح مختلف نادیده بگیرد که حاکی از پیامدهای خطیر حمله امریکا بر سوریه می باشند.ترامپ خواهد دانست که ولادیمیر پوتین آدم "هوشمند"ی است و در این گفته اش جدی می باشد که روسیه اطمینان می دهد که آنچه در لیبیا اتفاق افتاد، تکرار نمی شود.
با اینهم، منازعه سوریه بازهم به نقطه اشتعال جدیدی نزدیک می شود. نباید اشتباه کرد که اسرائیل بهائی برای کشتن چهار مشاور نظامی ایرانی خواهد پرداخت. در این مورد علی اکبر ولاتی دولتمرد قدرتمند ایرانی اظهار نظر صریح کرده است. در صورتی که ترامپ اکنون تصمیم به حمله بر سوریه نگیرد، اسرائیل در وضعیت دشواری قرار می گیرد.