مشت آهمین

جا نیا ن خواهند بی لشکر وطن
قـا فـله سالار شود با ز راهــزن
ما یه از خون دارد این نام کهن
همچوپیوندی که دارد جان وتن

ما به تار خون خود کرد یم رفو
کنـد سه رنګـی که رسیـده بمن
ما شکست دادیم د شمن بار بار
درمصا ف زند ګی هم در سخن
مشت آهـنـیــن د شمنکش بـود
حا صل اشک یتیــم وخـون من
قلب تاریخ یا د ګا ر زورما ست
چــود ری وبمب او پشـم ذ قـن
همچوسندانست محکم بهـرمن
بهرد شمن أسیاب خون - وطن 
این نظام وخاک وقا نون وطـن
هست میراث به آتش سوختـن
ما زخشت قلب وشوراب سرشک
کــرده ایـم آبا د این مهــد کهـن
ذ ره ای با شد زګلخـن زار ما
آنچــه او ګفتــه از باغ عــد ن
شام یلـدا است عـمری روز ما
ظلمتستان است با خورشید تن
جـا ن ما سلامت این خا ک بود
ګرچه دیده هروجب صدها شکن
ما زګلبرګهای خوشرنګ ساختیم
آرزو بـازار ایـن بـیـت الحــزن
از ا د بستان مــرد م برده است
دشمنان ا ند یشه های علـم وفن
د ین غبر د رجام ما ریخته شرنګ
رهګمــی وفتنـه های وهـم وظـن
خا ک وآب ومــرد م ستــرګ ما
ابن نظام ماست د ر د ور زمــن
د شمن نظام ماست – وطن فروش
ګــرچه باشد نـور چشـم ذوالمنـن
آنکه شیرازه ای هستی بګسلــد
د شمن ماست خا ر چشم ما ومن
نظم هستی – کوه با با ی فـرهنګ
د ر نظام ما ست رکـن بس مهـن
بستــه ایم شیـرازه این بـوم وبـر
د ر فضای راد مــردی پر زد ن
کج کلاهان غـا فـل از مکر عد و
بهــر ګلچیـن داد کلیــد این چمـن
ما به آن حلــوای آ شتـی قا نعیـم
لیک با حفـظ حقـوق مــرد وزن
             ****
کابلی
۱۶ حوت ۱۳۹۷