خواهان رهایی و نبردیم که بودیم
روان نبردیم که بودیم
صد جا بشکست قامت و لیک خم نگردید
پیمان نبردیم که بودیم
ما پیر وجوان دختر وزن راهی پیکار
مردان نبردیم که بودیم
جانباز ،خروشنده،هجومبر ومعارض
فرمان نبردیم که بودیم
جان مایه نهاده برۀ عشق چو ، آرش
پیکان نبردیم که بودیم
بر میهن پیر ،پیر خرد عالی وپر شان
پیران نبردیم که بودیم
بشکست سر وسینه ونشکست اصولم
ایمان نبرد م که بودیم
صد جُنگ نبرد حاصل آن صد قفس جنگ
دستان نبردیم که بودیم
با عشق وطن سنگر پیکار کشودیم
بنیان نبرد یم که بودیم
با تکیه بمیراث خــرد ما یۀ مــرد م
وجدان نبردیم که بودیم
آمــاجگــۀ تیــر جفــا بود د ل خلـق
نشان نبرد یم که بود یم
تا روز زوال گشتن این شام سیه د ل
زبان نبـردیـم که بودیـم
ما تا پگـه یی صبح شفــق داغ رهــایی
دژبان نبرد یم که بود یم
ساخلوی وپیشمرگ صف خلق زمانه
گردان نبرد یم که بودیم
ما سجــده بمحــراب اجـانب ننمودیم
عصیان نبردیم که بودیم
ما راست بچشمان ستمکار نشستیم
سنان نبرد یم که بود یم
چون چشمه زکوه دل خلق سرکشیدیم
غلیان نبرد یم که بودیم
سرسخت ، ستیزنده وفادار به آرمان
سندان نبرد یم که بودیم
با خون دل خویش دهیم جان بسنگر
درمان نبردیم که بودیم
د ر راه احقـاق عـدالت ، حق مرد م
توفان نبرد یم که بودیم
از ُغرش سیلاب نبرد خصم بلرزه
ثعبان نبرد یم که بود یم
درماتم دوستان، نه دل، جان ،بماتم
تاوان نبردیم که بودیم
****
*
21/9/2017
کابلی