ای زبان فارسی ای در دریای دری
ای تومیراث نیاکان ای زبان مادری
درتوپیدا فر ما، فرهنگ ما،آیین ما
از تو برپا، رایت دانایی و دانشوری
کابل وتهران ،تبریز وبخارا و خجند
جمله،ملک توست تابلخ ونیشاپوروهری
جاویدان زی،ای زبان دانش وفرزانگی
تا به ، گیتی نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس میداریم ،زیرا گفته اند
؛قدرزر،زرگرشناسد،قدرگوهرگوهری؛
غلام علی حدادعادل
در توارد از فروغ
واژه ها هریک در مبداء خویش اندعزیز
تویی لا ریب ، اقلیم زمان را انگشتری
قارهء هندوستان، ترک و تاجک در آسیا
ثبت تاریخ بوده اند در فارسی پروری
بدخشان تا هر نقش دیگر از خراسان
از تو بوده اند مشهور در ادب گستری
فضل تو از ناسوت تالاهوت گسترده است
بیدلان را ازتوست خلعت نام آوری
افغان و تاجیک ، ازبک وزبانهای دیگر
قرن ها زیسته اند باهمدیگر پذیری
زبان فارسی، ای تاج سر ، در دری
ازتابش تان رنگ الماس گشت خاکستری
در زیست باهمی همدیگر پذیری را
مدعاست، با جمله زبان ها برادری
در توارد، فروغ از دل می ستاید ترا
تا درکیهان باشد ماه و مریخ و مشتری
کابل : م . ش . فروغ
تذکر عاجزانه وبرادرانه:
ابیات یک ، پنج ، هفتم در کلام م.ش.فروغ عرض برادرانه است مبنی به همدیگر پذیری و زیست باهمی زیرا زبان
جزء هویت و شناخت است نه اسباب تشنج و خد شه بربرادری.