مؤسسهٔ ملل متحد بیستم جون را بحیث روز جهانی پناهنده نام گزاری نموده است. هدف از برگزاری این روز عطف توجه به نا بسامانی های موجوده در رابطه با سیستم پناهجوئی در جهان وکار در راه بهبود آنست.
په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
روز جهانی پناهنده و روزگار بد پناهجویان افغان درجهان!
۲۰ جون ۲۰۱۹
مؤسسهٔ ملل متحد بیستم جون را بحیث روز جهانی پناهنده نام گزاری نموده است. هدف از برگزاری این روز عطف توجه به نا بسامانی های موجوده در رابطه با سیستم پناهجوئی در جهان وکار در راه بهبود آنست. تجلیل از این روز در اروپا توسط خود پناهجویان وسازمانهای اروپائی طرفدار شان صورت میگیرد، زیرا مقامات و احزاب بنا به ملحوظات انتخاباتی نمی خواهند به آن بپردازند. اما دول عضو اتحادیه اروپا و ایالات متحده امریکا در ایجاد مشکل پناهندگی و مهاجرتهای اجباری که امروز هفتاد ملیون نفر را احتوا میکند، ذیدخل اند و در نهایت امر برای آنها گریز از پرداختن به این موضوع نا ممکن به نظر میرسد. درانتخابات پارلمان اروپا رسیدگی به موضوع مهاجرین بحیث یکی از وظایف با ابعاد جهانی که دول اروپائی در چوکات ملی قادر به رسیدگی به آن نمیباشد و باید توسط اتحادیه اروپا تنظیم گردد، مطرح بود. اما راه حل های ارائه شده توسط اتحادیه اروپا صرفأ متوجه دور نگهداشتن پناهجویان از قلمرو اتحادیه اروپا میباشد، نه حل ریشه ای مشکلاتی که باعث پناهجوئی میگردد. آنچه اتحادیه اروپا در این اواخر انجام میدهد، سد بستن به دور اروپا و دادن جواب رد به پناهجویان از نقاطی درسرحدات خارجی اتحادیهٔ اروپا میباشد. وضع در ایالات متحده بد تر از این است. رئیس جمهور ترامپ امروز اعلام کاندید شدن خود برای دور دوم ریاست جمهوری را با وعدهٔ بیرون راندن صد ها هزار مهاجرغیر قانونی از امریکا آغاز کرد.
افغانستان کشوریست که از کودتای اپریل ۱۹۷۸ بدینسو دارنده مقام اول یا دوم در لیست کشور های که بیشترین اتباع شان پناهنده شده اند قرار دارد. وخامت وضع امنیتی در افغانستان روز افزون است. تلفات افراد ملکی در جنگ افغانستان هر سال رقم بالا تری را به نمایش میگذارد. کابل بحیث پایتخت و نماد امنیت در افغانستان امسال بی امن تر از سایر شهر های افغانستان بود. ابتدائی ترین نورم های یک زندگی عادی اجتماعی مثل حق کاربا امن برای بزرگسالان و حق درس برای کودکان در افغانستان غیر قابل رعایت جلوه میکنند. ارقام مندرج در گزارشات یوناما و ادارهٔ ملی احصائیه مؤید این ادعای ماست. عدم دورنمای درست به آینده باعث شده است که از سال ۲۰۱۲ الی ۲۰۱۸ دومیلیون تبعه افغانستان به خارج پناه ببرند. با اینهم طبق معلومات وزارت امور مهاجرین افغانستان تحت فشار دول ایران وپاکستان در همین دوره سه میلیون و دوصدهزار ازمهاجرین افغانستان مجبور به بازگشت شده اند. تنها از ماه جنوری ۲۰۱۹ بدینسو یکصد وده هزار افغان بطور اجباری از ایران اخراج شده و هشتاد و پنجهزارمهاجر بطور اختیاری این کشور را ترک کرده اند. اخراجی ها از پاکستان رقم کوچکتری را نشان میدهند. از کشور های اروپائی در همین دوره ۸۰۰ پناهجوی افغان به افغانستان برگردانده شده اند. بتاریخ ۱۹ جون وزیر امورمهاجرین افغانستان در نشست اسلام آباد به مقامات ایران و پاکستان واضحأ ابراز داشت که افغانستان ظرفیت جذب اینهمه اخراجی را ندارد واز آنها خواست تا از اخراج اجباری پناهجویان ومهاجرین افغان بپرهیزند. تجربه نشان داده است که با وصف موافقت ظاهری، مقامات دول بیگانه به آزار و اذیت و اخراج اجباری پناهجویان افغان ادامه خواهند داد.
یگانه راه حل مطمئن برای بازگشت مصؤن و مسؤلانهٔ مهاجرین وپناهجویان افغان و ماندن شان در کشور خود، اینست که افغانهای درگیر جنگ، جنگی را که به خواست بیگانگان در کشور شان جریان دارد خاتمه داده و با روحیهٔ ملی، متحدانه و مجدانه در حل مشکلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان کارجمعی کنند. با اعتماد به نفس ملت ما میتواند بر مشکلات موجود فایق آمده به یک کشور امن وخودکفا مبدل شود. به امید آن روز!
(کمیتهٔ حقوق بشر فارو)
