با این تمهید که در سال 1349 خورشیدی شامل دانشگاه کابل شدم. و آن زمانی بود که بازار مبارزات روشنفکری جریان های سیاسی چون؛ خلق، پرچم، شعله جاوید، اخوانیها، مساوات، افغان ملت .... به اوج خود رسیده بود.
یکی از دغدغه های فکری جوانان پوهنتونها و سایر تاسیسات آموزشی همان بحث ها، میتنگ ها، مظاهرات دانشگاهی، خیابانی و غیره بود که رهبران، تیوری سن ها و نطاقان مربوط به جریانها ضمن انتقاد ها از حکومت شاهی به افشا سازیها و خود بهتر نمایی ها نسبت به رقیبان سیاسی شان می پرداختند. خودم و اکثرهم دوره های دانشگاهی ام از سرک تا پچک رهبران و تیوری سن ها ی وقت و مرامنامه های سیاسی شان را تا حد ممکن می شناختیم.
و اما: (ظاهراً) ستاره اقبال و در اصل شانس بدِ خلقیها و پرچمی ها مثل درخت جهنمی (زقوم) با کودتای 7 ثور گل کرد و قدرت حاکمه درافغانستان را به چنگ آوردند. پیامد های کودتای ثور یا آن ( گل زقوم) عواقب نحس و مُرداری را با خود داشت که از یک سو سبب قتل و آواره شدن ملیونها انسان مظلوم و ویرانی افغانستان شدند ازجانب دیگرخود خلقیها و پرچمیها را بدنام، خجالت زده، ناکام و در فرجام سران و دُمبک های مزدور شان را ریزه خوار کشور های غربی ساخت.
عملکرد های نا بخردانه و دد منشانه خلقی ها و پرچمی ها تبر اخوانیها را دسته داد تا آنکه از هرطرف سر و کلۀ رهبران و تنظیم های اسلامی پیدا شد. هریک از رهبران شیعه و سنی که زندگی معیشیتی اکثر شان در سطح عادی در جامعه بود و در نهایت اگر صاحب یک سر پناه هم بودند و دیگر هیچ.
خدا رهبران تنظیم های اسلامی را از الف تا یا خیر دهاد؟؟؟ آنها با رهنمایی های ( اسلام دوستانه ؟؟؟) شان توانستند به آسانی زیر نام جهاد از مردم مسلمان و پاکنهاد افغانستان سربازگیری کنند و در برابر رژیم کودتا و حامیان روسی آنها به جهاد بپردازند. در فرجام انقلاب برگشت ناپذیر!!! را ، برگشت دادند و گلیم رژیم خلق و پرچم را از بیخ و بن چیدند و حکومت اسلامی را در کشور اعلان نمودند....
بلی ! رهبران کرام تنظیم ها از شیعه تا سنی که هرکدام شان خود را پیشتاز و صاحب حقِ باللا منازعه پیروزی بر حکومت نجیب میدانستند به نحوی به حکومت اسلامی ادامه دادند. حالا نمی خواهیم روی چگونگی حکومت اسلامی زمان صبغت الله خان و یا هم پروفیسور برهان الدین خان و صدارت حکمتیار خان و یا معاونت های ریاست جمهوری جنت مکان قسیم خان فهیم و یا هم محقق خان، خلیلی خان، دوستم خان تا قوماندانها و وزرای سیافی، اسماعیل خان ، فاروق خان وردک، یونس خان قانونی، بسم الله خان احمدی ... و پس ازان قبله گاه صاحب میرویس جان یعنی حامد خان کرزی، شوهر بی بی گل و عبدالله جان عبدالله و ده ها وصدها نفر دیگر گپ بزنیم، فقط در خواست و تقاضای بسیار احترامانه تنها به رهبران عظام و نیمچه رهبران این است:
اگر پاسخ مرا نمی دهید، فرقی ندارد ولی شما را به خدا سوگند، به شیر مادر های محترم تان سوگند، به سر اولادهای نازدانه و دُر دانه تان سوگند و بالآخره شما را به دارایی های قارونی تان سوگند میدهم که یک بار به پیشینۀ قبل از جهاد تان مراجعه کنید و بسنجید که خود تان، پدران و پدرکلانهای محترم تان از دارایی های نقدی تا اموال منقول و غیر منقول، زیورات و هر چیز دیگرچه داشتید؟ و حالا چه دارید؟ و این همه ثروت قارونی را از کجا پیدا کردید؟ ویا شاید بگویید: ( با خدا داده گان ستیزه مکن!!!)
اینکه ثروت را از کجا پیدا کرده اید، هم شما و هم مردم میدانند اما کم از کم به نام انسان و یا هم مسلمان !!! یک فیصد آن را به خانواده های مظلومی که احتیاج به یک لقمه نان هستند،داده اید؟ آیا گاهی متوجه شده اید که همین اکنون علاوه بر آنکه مردم از فقر و بیکاری جُز رمقی بیشتر ندارند و لی در حصار و قرنتین ( quarantine) وایرس کرونا نیز گیر مانده اند و گرسنه هستند چیزی ازان ثروت های قارونی تان به آن ها کمک کرده اید؟ و یا اگر کسی از شما بپرسد شاید بگویید که ما در خفیه این کار را میکنیم!!!!. به دست فروش بیچاره یی که اگر یک روز کار نکند، فرزندانش از گرسنگی می میرند، کمک کرده اید؟
شیخ الحدیث، مجاهد عظیم الشأن، جناب پروفسور عبدالرب رسول سیاف را در پوهنتون کابل دیده بودم. یکی از دوستانم که از وضعیت زندگی اقتصادی جناب شان واقف بود؛ گفت: دار و ندار استاد سیاف همان معاش استادی اش بود که در فاکولته شرعیات درس میداد. و اما امروز همین مرد مجاهد ماشاالله به اندازه یی در داخل و خارج افغانستان ثروت دارد که میتواند همه فقرا و مساکین شهر کابل را تا مدتهای مدید اعاشه و اباته کند. همین استاد و عالم دین یعنی استاد سیاف را دو روز قبل از تلویزیون طلوع نیوزدیدم که به مردم می گفت: به خاطر مصاب نشدن به وایرس کرونا باید از خانه های تان بیرون نشوید و در اجتماعات ظاهر نشوید و رهنمایی های داکتر ها را عملی نمایید. و اما من؛ در جریان مشاهدۀ ارشادات آن بزرگوار منتظر بودم که در آخر شاید بگوید؛ به این مقدار پول را به فقرا و مظلومانی که در گیر فقر و کناره گیری از مصاب شدن به کرونا میباشند، کمک میکنم. در حالیکه این شیخ الحدیث بارها مخاطبان خود را به این آیه مبارکه قرآنکریم: یا ایها الذین آمنوا أنفقوا من طیبات.....) ترجمه: (ای کسانی که ایمان آورده اید، از بهترین چیزهایی که بدست آورده اید و از آنچه از زمین برایتان بیرون آورده ایم، انفاق نمایید.) هدایت نموده و اما نمیدانم خودش در چنین اوضاع چه کاری کرده باشد!!!! و مانند این بزرگوار ده ها و صدها ثروتمندان قارونی دیگر.
در غیر آن:
چشم تنگ مرد دنیا دار را
یا قناعت پر کند یا خاک گور
