زن: ماده، خدمتگار و وسیله سرگرمی مرد می باشد.
میراث مرد تنها به ورثه نرینه اش میرسد. زن ازحق میراث به کلی محروم است. چون نیاری به پول و دارایی ندارد. از روز تولد تا عروسی در خانه پدر است و خرچ وی به دوش پدرمیباشد. بعد از آن که شوهر کرد، شوهر متکلف مصارف وی میباشد و وقتی شوهرش مرد یا طلاق و بیوه شد مصارف وی به دوش امارت اسلامی است.
دیه زن در برابر مرد، نصف از نصف؛ یعنی یک چهارم دیه مرد است. هرگاه زنی شوهرش را به قتل برساند علاوه بر اینکه زن به جرم قتل شوهر اعدام میشود، فامیل زن مکلف به پرداخت سه چهارم دیه مرد به فامیل مرد میباشد.
مثال: اگر دیه مرد یک میلیون افغانی تعیین شده باشد، علاوه بر اینکه زن در برابر قتل شوهر به قتل میرسد، فامیل زن هفت صد و پنجاه هزار افغانی هم باید به فامیل مرد تادیه کند. ا
این قانون اسلامی است. در مذهب تشیع بدان عمل شده و عمل میشود. درمذهب اهل تسنن باتاسف بدان اعتنای لازم نشده است. امارت اسلامی طالبان این بی اعتنایی گناه آلودرا ازبین برده منبعد، مانند مذهب اهل تشیع آن را مرعی الاجراء دانسته، درج قانون نموده این نقیصه را مرفوع میکند و ظلمی را که در حق مردان شده است از بین میبرد!
مرد حق دارد با پیروی از پیامبر گرامی اسلام (ص) به همان اندازه زن بگیرد، که آن حضرت (ص) گرفته بود، به شرطی که عدالت را رعایت کند. سنت پیامبر، که همان راه و روش زندگی پیامبراکرم (ص) میباشد، باید بدون کوچکترین کم و کاست توسط مسلمانان تعقیب و عملی گردد!
دختر به مجرد نه سالگی مجبوراست عروسی کند وهمه مسوولیت های یک زن بالغ و کامل را رسما" و بدون اگر و مگر و بهانه و ناز و آن و نه متقبل گردد.
به زنانیکه بیشتر از نه تا طفل داشته باشند نشان ملا محمد عمر مجاهد، که بالاترین نشان دولتی و بالا ترین افتخار برای گیرنده آن است، داده میشود. چون جنگ ما با کفار جهان تا پیروزی قطعی و نهایی اسلام بدین زودی ها تمامی ندارد، زنان تا میتوانند باید نیروی جنگی و کلمه گوی تولید کنند. به فکر نان و جای شان نباید بود، نان شان را خداون (ج) میدهد و لنگر شان را هم زمین برمیدارد.
بعد از تولد دختر، یک دیگ سیاه گلی بزرگ سرچپه به نشانه اندوه بالای بام خانه گذاشته میشود، تا همه همسایه ها خبر شوند که طفل سیا سر بوده.
برای تولد دختر اصلا" تبریکی، خوشی و شادی لازم نیست. ضروری نیست که غرض دادن تبریکی به خانه دختر، اگر نمیخواهید، بروید. خود تان را هیچ زحمت ندهد. همینقدر که زنده به گور شان نمی کنیم، باید شاد و منتدار باشند و خدا را شکر کنند!
از روز تولد دختر تا روز سوم، تمام اعضای بزرگسال خانه سه روز عزاء گرفته از خانه خارج نمی شوند. غیابت مرد ها به این دلیل در پنج وقت نماز در مسجد، و سر کار، به عنوان معذرت پذیرفته می شود.
اما با تولد پسر پدر مجبوراست سی ویک فیرتفنگ کند، که همه مردم تا دورترین نقاط از به دنیا آمدن یک مدافع اسلام، یک انفجاری، یک انتحاری قهرمان و دشمن کفر و الحاد در آن خانه باخبر شوند.
علاوه بر این دهل و اتن برای سه ساعت حتمی است. در روز سنتی پسر که سه روز بعد از تولد پسر صورت میگیرد قابلی با چند رقم سالند، چهار قسم میوه تازه، بهار باشد یا زمستان، تهیه شود. دهل و سرنا و شادی نامحدود در تمام این روز نه تنها مجاز، بلکه حتمی است. به خدمت ملا صاحب باید به صورت کامل و درست رسیده شود. ملا صاحب، که تنها از کمیته محل برای آذان دادن به گوش طفل و تعیین نام آورده میشود، نباید از خانه ناراحت و ناراض خارج گردد!! شکرانه ملا صاحب برای آذان و نام گذاری از طرف ریاست کمیته های اسلامی محلی امارت اسلامی طالبان جمعا ً شش هزار روپیه تعیین گردیده است!!
به زنی که پسرمی زائد، ازطرف کمیته محل همه ساله یک دست لباس و چهارکیلو گل سرشوی بطور بخشش فوق العاده داده می شود. پدر پسر برای یکسال تخت از پرداخت زکات و عشر معاف است.
درعروسی ها دنگ و دهل و رقص وخواندن و لباسهای رنگه وشادی و دویدنککان و فیشن و آرایش، حتا برای عروس، قطعا" مجاز نیست. لباس عروس همراه با چادر از سان کوره وطنی به طرز بسیار ساده و مانند کفن دوخته میشود؛ بدون گل دست، آلش کردن انگشتر،شاه بالا وتزیین تخت شاه وعروس و نقل پاشیدن و شربت و حنا و شارگشتی و...عروسی باید به حد ممکن مختصر و با غذای بسیارعادی باشد: شوله همرای یک نوع سالند، مثلا" کچالو یاسبزی بدون میوه. نوشیدنی تنها چای سیاه، یک یا دو پیاله ونه بیشتر! قبل ازعروسی باید به اداره "امربالمعروف و نهی عن المنکر" خبر داده شود مصارف عروسی، باید زیرنظر این اداره صورت بگیرد! مصارف نباید برای داماد بیش ازحد و کمرشکن باشد! از جانبی مسرفین، یعنی کسانی که دست به ولخرچی میزنند، ازنظر دین مقدس اسلام در جمله برادران شیطان به حساب میایند و قابل تإدیب هستند!
دختران فقط سه صنف، ازشش سالگی تا نه سالگی نزد پدر حق تحصیل دارند. بعد ازآن نه حق تحصیل دارند، نه حق کار در بیرون از خانه. کار، تنها در خانه!
برای هرزن بیوه، چون حق برآمدن ازخانه و کار دربیرون ازخانه را ندارند، به قدر ضرورت حداقلی یک نفر زن، درحد بخورونمیر، ازبیت المال امارت اسلامی به نام امداد انسانی وترحم اسلامی روغن، آرد، نخود، نمک، تیل، ماش، برنج، صابون کالاشویی همراه با یک صد گرام پودرحشره کش در ماه، تکه چادر و پیراهن و تنبان (یک دست و یکبار در سال) همراه با یک جوره کلوش رابری روسی برای اینکه صدای پای شان شنیده نشود و مردان سر به راه، خوب و نجیب مسلمان وطن را گمراه نسازند، رایگان کمک میشود. زنان می توانند از صابون کالاشویی امدادی برای شست و شوی خود نیز استفاده کنند.
زنان، شوهرداروبی شوهر، ازنه سال به بالا، حق برآمدن از خانه را بدون مجوزرسمی وهمراه ندارند.
تلویزیون، رادیو، تلفن و ازاین قبیل چیز ها به هیچ وجه نزد زنان دیده نشود. اگر دیده شد شوهران شان علاوه بر جریمه نقدی، از پنجاه هزار روپیه تا یک لک روپیه، شش ماه زندانی نیز خواهند شد. جزای زنان جوان، تا چهل سال، چهل دره و پیران، از چهل سال به بالا، بیست و پنج دره تعیین گردیده است.
زنانی که ریش وبروت دارند حق تراشیدن و پاک کردن، یا نخ کردن آن را ندارند. با متخلفین برخورد شرعی میشود(روهای شان سیاه، سرخرچپه نشانده وشش کیلومتردرمحل زندگی شان گشتانده میشوند).
قتل زن به خاطربیراهی وبه دلیل غیرت افغانی وملحوظات دینی قابل تعقیب وبازخواست نیست. اصلا" شکایت فامیل زن نباید از سوی پلیس درج و به محکمه ارسال گردد. و هیچ وکیلی حق ندارد حاضر به وکلالت فامیل مقتول گردد.
برای این که زنان درخانه های شان دق نیاورند، اجازه اتن را دارند، اما در داخل اتاق. تنها زن ها، در گروپ های دو تا پنج نفری، ولی بدون ساز و قرصک و بدون اینکه صدای دست و پای و صدای خنده شان بیرون از اتاق شنیده شود. پرده های اتاق باید کشیده شده باشند. کسانی که از استطاعت مالی خوب برخوردارهستند، ازشیشه های مخصوصی درخانه های خود استفاده کنند که درون حانه های شان دیده نشود.
خنده تنها در حضور شوهر و به همان اندازه ای که شوهربتواند آن را بشنود و از آن حظ ببرد اجازه میباشد. جزای خنده بلند: بیست و پنج تا چهل و پنج دره تنها برای زن معین شده است. خنده برای زن، غیراز اتاق خواب بی حیایی شمرده میشود. خنده همچنان برای کودکان بالاتر از پنج سال اکیدا" ممنوع است. دین اسلام، دین عبادت، فراق محمد وآل و بیت محمد و یاران و اصحاب آن مبارک و شهدای راه دین، و دین حزن، سکوت، تفکر و خودزنی است. بنابراین خندیدن و شادی در دین مقدس اسلام جزء گناهان عظیم دانسته می شود. جای زنیکه بیگانه صدای خنده اش را میشنود در پایین ترین طبقه دوزخ است.
آرایش (سرمه و سرخی و سفیده) تنها درشب، دردرون اتاق خواب برای خوشی شوهر اجازه داده شده است. رنگ ناخون، خینه، لبسرین، وسمه و لباس گلدار و رنگه ، مخصوصا" لباس چسب ( لباسی که زینت های زن رانشان میدهد) حرام قطعی و قابل سخت ترین مجازات، هم در این دنیا و هم در آن دنیا است! کاتبان امر به معروف و نهی از منکر همواره باید مراقب زنانی که به بیرون از منزل میروند باشند وهرزنی را که از این احکام تخطی میکند، با زدن ده تا هشتاد ضربه کیبل، به تخته پشت و سرین شان، تنبیه و برای شش ماه از بیرون شدن از خانه به طور قطعی منع نمایند. لباس سفید به رنگ کفن نشانه زنان بهشتی، پاکیزه، با حیا و مومنه میباشد. زنان مومنه باید کوشش کنند لباس شان ازسان کوره سفید وطنی باشد، نه از تولیدات کشورهای نامسلمان. چرا که تولیدات کشورهای نامسلمان حین پروسس و تولید و بسته بندی به دستهای ناپاک نامسلمانان ملوث و مردار میشوند.
اداره تثبیت زیبایی های زنان، که متشکل از یک گروپ ده نفری از میان زنانی آشنا با احکام دین می باشند، میزان زیبایی زنان را مطابق فرمایشات دین اسلام وهدایات صریح و روشن ملاصاحب هبت الله برای جامعه اسلامی ما از قبل معین نموده است.
بنابراین زنان، چه مسلمان، چه هندو، چه عیسوی و یهود وبودایی و...، چون در جامعه اسلامی زندگی میکنند، به نسبت زیبایی شان، بدون هیچ گونه کرکر و مخالفت و اگر و مگر، علاوه بر دلاق هایی به رنگ سیاه و موزه های رابری سیاه تا زانو، یک یا دو تا چادری سر به سر، از تکه آرداری ضخیم، یا تنها یک چادری ترپال مانند به سر کنند. وقتی زنی تشنه می شود یا گرمی می کند، در محضر عام حق نوشیدن آب و حق پاشیدن آن را به سر و روی خود ندارند.
گرفتن اجازه فوق العاده برای خروج از خانه در حالتهای کاملاً اضطراری از کمیته محل با تصدیق چهار همسایه مومن شرط است.
چادری های معمولی، فقط برای درون خانه و موقع کار یا عبور و مرور در صحن حولی وقتی غیر از خسر و ایور و پدر و برادر و پسر، خویشاندان و اقارب نزدیک و دور در خانه هستند، میتواند، و باید، مورد استفاده قرار گیرد.
تمکین کردن زن در برابر شوهر حتمی است. برای زدن زنان سرکش و زبان باز شلاقهای مخصوص و ستندرد مطابق هدایت مولوی صاحب مجیب الرحمن انصاری، با مُهر مخصوص ایشان،ساخته شده است. غیر از این شلاقها و شلاقهای ساخت کارخانه مولوی صاحب فضل الرحمن، استفاده ازهر شلاق دیگری جرم دانسته می شود.
تعداد ضربات شلاق را شوهر نظربه سرکشی زن ازشوهر و زبان بازی باشوهر، تعیین میکند. مقامات قضایی امارت اسلامی قطعا" حق دخالت درتعیین تعداد ضربات شلاق ومداخله در امور زن وشوهر را ندارد، چون موضوع می تواند از جمله مسائل خاص زن و شوهر باشد!
اگر زن با کوشش های پیگیر و متنوع مرد، اصلاح نشد، یا مرد از نظر مالی در مضیقه بود، مرد حق دارد بدون کدام ممانعتی، زن را طلاق بدهد، یا در مقابل پول نقد و حیواناتی از قبیل گاو، بز، گوسفند، الاغ، شتر، قاطر و اسب معاوضه نماید. شکایت یا استغاثه و نه و نوی زن قابل شنیدن نیست.
زن در خانه خویش هم از هر چه مرد است، حتا از پدر و کاکا و ماما و پدرکلان و خسر و خسرکلان و بچه های بالاتر از هفت سال با کش کردن چادر برویش، روی بگیرد.
صدایی زن را غیر از شوهرش، زنان خانه و اطفال کمتر از پنج سال، کس دیگری نباید بشنود. حرف زدن زن باید به شکل پس پس باشد.
زن به هیچوجه حق بالاشدن به بام خانه، و برآمدن برسر دیوار وصحبت با همسایه یا ایستادن دم ارسی را ندارد.
زن، جوان یا پیر، بعد از فوت شوهر حق طوی دو باره را ندارد. شوهر، اما بعد ازمرگ زن، درگرفتن زن به هر اندازه ای که خواسته باشد، البته نه بیشتر از آنچه در این قانون قید است، آزادی کامل دارد.
زن کوشش کند درشهر و کوچه و بازار، ولو با همراه شرعی، دیده نشود. استثنا فقط رفتن به مرده خانه و سر مرده والیدین، یا خواهر و برادر، و یا خسر و خشو و ایور و ننو است که تنها بعد ازگرفتن مجوز رسمی از کمیته اسلامی محل، همراه با محرمی به آن جا ها برود؛ و یا برای رفتن به فاتحه خانه و سر مرده به خانه های اقارب و خویشاوندان بسیار بسیار نزدیک!
زنان قطعا"حق اشتراک در تشییع جنازه، ولو نزدیکترین اقارب شان باشند، رفتن و ایستاده شدن بر سر قبر را ندارند.
نزد دکتر به هیچ وجه نباید برده شوند. بمیرند بهتر! چون عامل شر و دوزخ، و دستیارشیطان است! بی آنهم مرد درجامعه اسلامی افغانستان و درامارت تحت سیطره طالبان ازنظرگرفتن وداشتن و ایله کردن
زن زیر فشار و در مضیقه نیست.
طلاق تنها و تنها حق مرد است. خواهش طلاق ازسوی زن علاوه براینکه شرم و بی حیایی بسیار کلان است، شنیده نمی شود؛ چون شرعی نیست.
سنگسارزن، هم از نظردین وهم ازنظرغیرت افغانی تنها با شهادت یک نفر: شوهر، پسر، برادر، پدر، خسر و ایور قابل اجرا است. سنگسارتنها درسه مورد قابل اجرا است:1ـ بی راه بودن زن؛ 2ـ فرار زن از خانه؛ 3ـ عمل زنا! مرد را نباید سنگسارکرد. چون مرد را زن که یاور شیطان است گمراه می سازد و مرد به عنوان یک انسان ضعیف توان مقاومت دربرابرعشوه های شیطانی زن را ندارد ــ چنانکه آدم (اباالبشر) نتوانست در برابر وسوسه های بی بی حوا مقاومت کند!!
هیچ مردی نباید بی زن بماند، اگر چه زنان عامل شر و شیطان اند، و هیچ دختری نباید از شروع سال نهم درخانه پدر و بی شوهر بماند.
طویانه زن سه صد روپیه ومهرزن نظربه سنش ازصد روپیه تا پنجاه روپیه تعیین شده است. هرده سال ده روپیه کمترمیشود تا شصت سالگی!دلیل این تصمیم این است که اول دردین مبین اسلام اسراف جایز نیست، و دوم خرچ و خوراک زن بی آنهم به دوش دولت امارت اسلامی افغانستان است!
وثیقه هذا به نام قانون "امارت اسلامی طالبان" درمورد آزادی
و حقوق زنان مطابق شرع تا همینجا ترتیب شد. باقی به اذن الهی به مرورزمان و نظربه تجارب عملی
ای به دست آمده، نوشته و ترتیب خواهد شد.
ریاست مواظبت از زنان،
امارت اسلامی طالبان،
مولوی حسن خان آخوندزاده.
امیر امارت اسلامی طالبان،
مولوی هبت الله آخند.
تاریخ انفاذ قانون:
اول سنبله 1399 هجری شمسی.
کابل.
