اعلامیه به مناسبت
حملات دهشت افگنانه بالای نوجوانان در لوگر وغرب کا بل
۱۱ می ۲۰۲۱
هنوز خون شهدای حملهٔ جنایتکارانه بالای ده ها جوانی که غرض آمادگی برای امتحان کانکوردرمهمانخانه ای در پل علم ولایت لوگر جمع شده بودند، خشک نشده که دهشت افگنان دست پروردهٔ کشور های خارجی حمام خون دیگری را در مقابل مکتب سید الشهدا دشت برچی هنگامی که شاگردان بعد از ختم درس ازمکتب خارج میشدند،
با یک موتر بمگذاری شده و دو ماین متعاقب آن ایجاد کردند. این یک جنایت ویک حملهء سازمان یافته واز قبل نقشه و پلان شده بالای معصوم ترین قشر جامعه یعنی اطفال ودوشیزگان نوجوان از خانواده های بی بضاعت بود که بخاطر آیندهٔ بهترخود و اعتلای وطن با شوق وعلاقمندی تمام درس میخواندند. ارقام تلفات این جنایت وحشتناک است. مراجع رسمی از۸۵ کشته و ۱۴۷ زخمی صحبت میکنند وعده ای از متعلمین هنوز هم لادرک اند. شهدای قربانی این جنایت در تپه ای در غرب کابل که توسط مردم محل بنام تپهٔ معارف نامگذاری شده، دفن گردیده اند. بخاطر قربانیان این دو حمله نه تنها مردم دشت برچی و قریهٔ اکبر خیل، بلکه همه مردم افغانستان در داخل و خارج از کشور ماتمدار اند .
حملهٔ مورخ ۱۲ ثوربر ده ها تن جوانان قریهٔ اکبرخیل ولسوالی ازرهٔ ولایت لوگر که تشنهٔ معرفت وتحصیل بوده و همراه با معلم ریاضی شان کورس آمادگی کانکور را در مهمانخانهٔ خیریهٔ شهرپل علم دایر کرده بودند، جان ۲۳ جوان را گرفت و ۱۱ تن دیگر را زخمی ساخت. قریه دار اکبر خیل به خبر نگاران گفت که همه مردم قریه درآتش این ماتم میسوزند. یکی از مادران بنام بابو گفت که شوهرش زمانیکه در کابل درمسیر خاک جبار رانندگی میکردتوسط ماین جاسازی شده توسط طالبان کشته شد. پسر بزرگش را داعش در ننگرهار کُشت و آخرین فرزند ومایهٔ امیدش واحد الله را انفجار ۱۲ ثور لوگر از او گرفت. به اٍثرجنایت هولناک مکتب دختران در دشت برچی نیز خانواده ها به غم و ماتم عزیزان شان نشسته اند. یک خانواده ۳ فرزندش را درین حادثه دلخراش از دست داده است.هموطنی در صفحه فیسبوک خود نوشته "شفاخانه علی‌جناع رفتم، نوجوانی کنار جنازه ای تنها و نا امید نشسته بود، پرسیدم فامیل و اقارب ات کجاست؟ گفت مادرم شفاخانه عالمی پیش خواهر زخمی‌ام رفته، پدرم شفاخانه استقلال دنبال جنازه خواهر بزرگترم رفته و این جنازه هم خواهرم است."
این است وضعیت خانواده ها در افغانستان.
دشت برچی طی سالهای اخیر هدف حملات جنایتکارانهٔ زیادی قرار گرفته است. حمله برمرکز آموزشی "کوثردانش" ، کورس موعود، کلپ ورزشی میوند وحمله بر شفاخانهٔ صد بسترنسائی و ولادی، و حالا حملهٔ جنایتکارانه برمکتب دختران. سیاه اندیشه ترین گروه ها که عقل ومنطق را درجریان شستشوی مغزی در مدارس پاکستان از دست داده اند، در عقب این حملات وحشیانه قرار دارند. تقبیح این جنایات تروریستی توسط مقامات دولتی افغانستان ومجامع بین المللی دیگر برای قربانیان و فامیل های شان کافی نمیباشد. مردم از همه جناح ها انتظار دارند تا بعوض تقبیح و محکوم کردن، عملاً دست به اقدامات عملی برای جلوگیری از همچو جنایات ، دستگیری و مجازات عاملین آن بزنند.
کمیتهٔ حقوق بشر فارو بدین نظر است:
• جنگ تحریک طالبان بعد از اعلام تاریخ خروج قطعی و بدون قید وشرط قوای خارجی از افغانستان، فاقد هرنوع توجیه و انگیزهٔ قابل قبول برای مردم این کشور میباشد. پس چرا این جنگ ختم نمی شود. ملا هیبت الله در پیام عیدی خود «تاسیس یک نظام خالص اسلامی» را هدف اساسی سلاح گرفتن توسط تحریک طالبان دانسته و گفت « اگرتحقق این هدف از طریق مذاکره ممکن شود، حاضر به آتش بس خواهد بود.» بعبارهٔ دیگرطالبان میخواهند دولتی از نوع امارت قبلی خویش را برمردم افغانستان تحمیل کنند. این خواست طالبان با در نظر داشت تجربهٔ مردم از امارت سالهای ۹۰عملی به نظر نمیرسد. ملا هیبت الله و همکاران شان باید بدانند که مردم افغانستان خواستارختم فوری جنگ میان طرفین درگیر اند. فارو از این خواست مردم با قاطعیت دفاع میکند. تحریک طالبان میتواند منحیث یک حزب سیاسی از طریق بدست آوردن آرای مردم در انتخابات برای رسیدن به اهداف خویش مبارزه کند.
• حمله بر مکاتب چه در لوگر و یا غرب کابل باشد وهر جائی از کشور که هدف آن کشتار شاگردان معارف و کودکان بی دفاع باشد ومنجربه قربانی گردیدن کودکان و نوجوانان گردد، مصداق جنایت علیه بشریت است ، انجام این جنایت در حالی صورت گرفته که هیچ طرف جنگ مسؤلیت آنرا بدوش نگرفته است. فارو خواهان تعقیب جدی این موضوع و مجازات عاملین آن در اسرع وقت میباشد. شورای امنیت مؤسسهٔ ملل متحد نیز خواستار دستگیری و مجازات عاملین، سازماندهندگان و تمویل کنندگان انفجار های مقابل مکتب دختران دشت برچی شده است. فارو این مصوبه را قدم خوب میداند. مشروط به اینکه صرف در حرف باقی نماند و دول عضو شورای امنیت، مقامات ذیربط در دولت افغانستان را در زمینهٔ عملی شدن این خواست از نظر تخنیکی و استخباراتی مساعدت کنند.
• تا زمانیکه جنگ ادامه یابد، خطر وقوع حملات دهشت افگنانه در هر محل و قریه بر بستر این جنگ موجود است. اهالی و بخصوص جوانان مقیم محلات ، نباید همه امید شان را به ارگان های دولتی ببندند، آنها باید با چشم و گوش باز ترساحه زیست و مؤسسات تعلیمی ناحیه و قریه خود را تحت نظر داشته و با دیدن حالات غیر عادی آن را مستندسازی کنندو همزمان با ارگان های امنیتی موْظف در محل بخاطرجلوگیری از حادثه قبل از وقوع آن همکاری و در صورت وقوع حادثه عملکرد دهشت افگنان و پولیس را مستند سازی کنند. دردورانی که جنگ در سوریه بشدت جریان داشت و مناطق ملکی مورد حملهٔ جوانب ذیربط قرار میگرفت، جوانان قادربه تهیهٔ هزاران عکس، فلم ضبط صدا، اسناد و غیره شده و عکس آنرا به افرادقابل اعتماد خویش در خارج از سوریه فرستادند و حالا در اروپا آرشیفی از این اسناد وجود دارد که برای محاکمهٔ آینده عاملین جنایات آماده میباشد.
• صندوق حمایت از کودکان ملل متحد( یونیسف) حادثهٔ مکتب دختران دشت برچی را "حمله وحشت انگیز" خوانده و اعلام نموده که "خشونت در اطراف مکاتب به هیچ وجه قابل قبول نیست. مکاتب باید محل صلح باشند و جایی که اطفال بتوانند با احساس امنیت و حفظ مصونیت به بازی، آموزش و اجتماعی شدن بپردازند." اما تنهااذعان به وقوع این جنایت کافی نمیباشد. بطور مثال یونیسف میتواند مردم محل را درساختن یک موزیم کوچک که بکس های درسی و کتابچه های هریک از این کودکان در آن نگهداری شود، خاطرهٔ این کودکان را پایدار سازد و خاطره این جنایت هولناک هم ثبت تاریخ گردد و نسل های آینده از ماهیت دهشتگرانه مسلمان نماها آگاه شوند.
«کمیتهٔ حقوق بشر فارو»
