نوشته (بچه بازی در افغانستان) که به مساله مهم اجتماعی ماپرداخته به تاریخ ۲۸ ثور در گفتمان به نشر رسیده دارای معلومات خوب در مورد میبینم. که متاسفانه با دیدگاه نوشته در مواری موافق نیم.
(حال بچهبازان را به هر شکلی که ردیفبندی کنیم، در نتیجه همهی آنها و بطور واقعی همهی آنها، بدون استثناء مریضان جنسی اند.) حالیکه هرش فروم Erich Fromm فیلسوف و روانشناس آلمانی امریکایی هم جنس گرایی رانتیجه نرسیدن به بلوغ جنسی میبیند.
(باید به این امر بدون شک معتقد بود که این تمایلمبالغهآمیزِ جنسی شهره به بچهبازی در افغانستان، کوچکترین نسبتی به همجنسگرایی و همجنسبازی ندارد،)عجیب است اگر به هم جنس بازی ارتباطی ندارد چرا نویسنده در صدد انکار از واقعیت جنسی است؟
(بچهبازی در افغانستان سابقۀ بسا دیرین دارد که باری آنرا به کمبود دسترسی به قشر اناث ارتباط میدهند، در حالیکه این ادعا بکلی نادرست ثابت شده است، چه اکثر بچهبازان حرفهای، حتی سه زن نکاحی هم دارند.) آنهاهم شاید به دلیل دورگه بودن تمایل جنس شان باشد که در مردان و زنان وجود دارد. و چه بسا همجنس گرایان نظر به همرنگ جماعت شدن یا به عبارت دیگر دنبال گله رفتن زندگی خود و طرف مقابل را فلاکت بار نمایند. این تمایل به بچه در رابطه مستقیم به تبعیض زنان میبینم که جامعه هم به مرد و زن خود جفامیکند
(لیکن تجربه نشان داده است که بعد از اشغال افغانستان توسط قشون اشغالگر روسی در سال ۱۹۷۹ و فعالشدن گروهی نامنهاد مجاهدین، این عمل نامطلوب و وحشیانه دیگر بدون استثناء در همه ولایات این ملک مروج شده، روزبروز هم گسترش مییابد. قوماندنهای جهادی خود، بهصراحت و وضاحت، بهزبان خود به این موضوع اعتراف کرده و میکنند که بدون داشتن بچهبیریش و بچهبازی قادر به جنگ در مقابل عساکرِ روسی نبودند. به این معنی که بچهبازی، برای این مردمان، بهترین انگیزه برای جنگ ضد اشغالگران روسی بود.)از جایگاه سیاسی به مسایل اجتماعی پرداختن بنظرم درست نیست. بگذریم که از دوره های طالب یادی نمیکند و غیر مستقیم یا نا خود آگاه از باندخپ طرفداری میکند.
در مورد برخورد به موضوع بنظرم کشور های سکولار با برخورد عقلانی روش مناسب و مترقی نسبت کشور های اسلامی و مذهبی داشته اند که با انکار نمیشود با مشکلی برخورد نمود. بنظرم باشدت بخشیدن جرم شدید برای برخورد جنسی با اطفال و اجازه دادن به ازدواج همجنس بازان هم دولت در امور شخصی مداخله نهنموده و هم حقوق شان به رسمیت شناختع و زمینه تجاوز به اطفال را هم از طرق دیگر کاهش داد.در صدد کاهش ذهنیت ناموسی و تبعیض آزادی ها به مرد و زن یا اطفال پسر و دختر بود.
سعید غافل