زنان و یک سال سلطه متحجران سیاه اندیش
بخش ۱۵ این نوشتار تصادف خورد به ۱۵ آگست ، روز تسلیمی افغانستان به گروه متحجّر سیاه دل نوکر پاکستان، طالبان. یک سال قبل بتاریخ ۱۵ اگست ۲۰۲۱( ۲۴ اسد ۱۴۰۰)، تلویزیون افغانستان و جهان گزارش از تسلط طالبان با فرار نوکر امریکا محمد اشرف غنی، از ارگ و عدم مقاومت نظامیان گارنیزون های شهر کابل، بر پایتخت افغانستان کابل ،
مسلط و در چو کی رئیس جمهور در قصر ریاست جمهوری عکس گرفتند و به اصطلاح مردم پادشاه گردشی صورت گرفت.
مردم افغانستان با دیدن این تصاویر و گشت و گذار آدم های مسلح با ریش و موهای دراز چرکین روی جاده های شهر به اصطلاح چپه گرمک شدن اوضاع سیاسی افغانستان، باز هم تجربه کردند. بعد از بیست سال ، حکومت متعصب، خشن ، و مصیبت باری طالبان بار دوم بر مردم افغانستان تحمیل شد.
اولین سوال که ذهن مشوش مردم را کاوید این بود که، آیا در موجودیت امریکایی ها ( در میدان هوایی کابل به تخلیه نظامیان و کارکنان سفارت مصروف بودند) چگونه طالبان صاحب قدرت شدند؟ آیا این آمریکاییان نبودند که بخاطر تخریب بلند منزل دو قلویی نیویورک به افغانستان حمله کردند !؟
دومین سوال که ذهن شان را برای حل آن کندو کاو ساخت ، آیا دولتی که ادعای نیروی نظامی قوی با سربازان دلیر، داشت و مدتی طولانی هم با طالبان دست و پنجه نرم کرد، در کدام زیر زمین غایب شد که یک تک تفنگ هم از جانب شان بگوش نرسید؟
سومین سوال مردم ، سراغ این همه احزاب، سازمان ها، رهبران ، اعضای پارلمان ( نمایندگان انتخابی ملت)، که حق و ناحق سر کوچک ترین موضوع گلو پاره می کردند و تظاهرات به پا میداشتند، را از کجا باید گرفت؟ چرا مقاومتی علیه یک مشت ارازل اوباش وابسته انجام ندادند؟
و سوال مهم: رئیس جمهور، وزیران دفاع، امنیت، داخله و ارا کین بلند پایه نظامی و ملکی کجایند که برای دفاع از مادر وطن سینه پاره کنند؟
پاسخ سوالات شان را از طریق اخبار دریافتند. رئیس جمهور با مسؤولین امنیتی فرار ، میدان هوایی مملو از بلند ترین مقام های دولتی ، در صف منتظر پرواز تخلیه وی امریکایی ها ایستاده بودند.
آنکه بدون هراس و دلهره در وطن ماند مردم غمکش ، عذاب دیده و ستمكش، و آینده تاریک و موهوم زیر سایه شوم بوم.
در آغاز طالبان این بوم های شوم، به تبعیض جنسیتی پرداختند. زنان را از حق کار، تحصیل و تعلیم محروم ساختند. حجاب اجباری به تعقیب تبعیض جنسیتی ، زن را در خانه میخکوب ساخت . داشتن محرم آزادی بیرون رفتن زن را مقید به مرد نزدیک خانواده نمود، طالب هشدار داد، زنانی که از دستور امارت اسلامی سر پیچی ورزند، ولی یا سرپرست آنها تنبیه، زندانی و محاکمه خواهد شد. زنان شاغل در ادارات دولتی در صورت عدم رعایت حجاب از کار اخراج خواهند گردید.
نخستین اعتراض علیه متحجران بی فرهنگ تاریک اندیش، را زنان معترض با پذیرفتن مرگ، زندان ، شکنجه ، تبعید و شلاق آغاز و با شعار « نان ، کار و آزادی » روی جاده ها ریختند که با لوله ماشین دار و شلاق و زندان طالبان مقابل شدند. روایت یکی از زندانیان : « طالبان در زمان شکنجه به سینه ها و بین پاها یمان می زدند، این کار را با ما می کردند تا نتوانیم به دنیا نشان دهیم که چگونه شکنجه شدیم.» بیان زن زندانی دیگر که طالبان با نشان دادن تصویر فامیل او را چنین اخطار داده بودند: « ما می توانیم تمام اعضای خانواده ات را بکشیم.» طالبان ، زنی را که بدون محرم شرعی بیرون رفته بود، با «شوکر الکتریکی» یا ( وسیله شکنجه برقی ) شکنجه کردند. گزارشی گزارشگر، سازمان حقوق بشری عفو بین الملل در مورد شکنجه زنان و دختران افغان تحت عنوان « مرگ تدریجی».
دنباله ای قیود سخت گیرانه ای طالبان ادامه داشت ، دختران دانش آموز بالای صنف ششم از ادامه تحصیل محروم شدند. علت عدم گشایش مکاتب را ، بهانه ای به رسمیت شناختن امارت طالبان وانمود کردند. یا به گفته ای رئیس شورای علمای طالبان در «گردهمایی بزرگ علمای افغانستان » در خیمه «لویه جرگه»، « علت این است که صنوف آنان باید جدا باشد» . این رئیس شورای علما طالبان هنوز نمی داند که صنف درسی دختران مکاتب در همه ای دولت ها همیشه جدا بود. دختران دانش آموز معترض صحن مکاتب خود را مرکز اعتراض شان ساختند. که با اخطار به فامیل های شان و وعده های دروغین که دروازه های مکاتب را باز می کنیم ، اعتراض آنها رو به خاموشی گرایید. ولی ریشه های آن هنوز هم تازه است و ثمر خواهد داد.
طالبان از سواد و آگاهی مردم و بخصوص زنان هراس دارند. از اینرو ست که از تحصیلات متوسط و عالی زنان جلوگیری می کنند. چون به گفته افلاطون « اگر پسران را به مکتب بفرستید از هر خانواده یک نفر با سواد خواهد شد و اگر دختران را به مکتب بفرستید تمام یونانی ها با سواد می شوند...» ، مادری با سواد فرزندان باسواد تربیت می کنند. تحصیل زنان سبب می شود تا زنان قدرت یابند و برای دست یابی به استقلال و آزادی و برابری خود مبارزه کنند. تحصیل دختران و زنان د ر پهلوی آگاهی از حقوق شان ، مزایای اقتصادی – اجتماعی برای خانواده و جامعه نیز دارد .
موسیقی، نوازندگی، آواز خوانی ( زن و مرد ) ، پخش سریال های که زنان در آنها حضور دارند ، زیر سایه «شریعت بجای قانون» در هر گوشه و کنار افغانستان ممنوع شد. ورزش زنان هم ممنوع گردید. زنان ورزشکار که نه توانستند از کشور خارج شوند در کنج منازل شان مرگ رویا های شان را می چشند. خانم زحل حمیدی عضو ملی ورزش راگبی به خبر نگار ۸ صبح چنین می گوید: « وقتی روز ۲۴ اسد ۱۴۰۰، را بیاد می آورم، بغض گلویم را می گیرد ، چون آن روز تصمیم گرفته بودم که خودم با دختران که علاقمند هستند، یک تیم می سازیم، تا در آینده به خاطر مسابقه های بیرونی آماده باشیم. مثل همین هزاران امید دیگر در سر داشتم، اما قسمت ما نبود.» مانند زحل حمیدی، ورزشکاران زن بایسکل ران، کارا ته باز، و دیگر ورزشکاران زن ، زیر سلطه طالبان به امید فردا روز شماری می کنند.
در این چمن برگ گلی نیست نگرداند رنگ
با خبر باش که امروز تو فردا دارد ( بیدل)
افزایش محدودیت ها بر زنان افغانستان ، روز تا روز بیشتر شده میرود، در تازه ترین محدودیت ها بعد از روبنده ( حجاب) زنان نطاق تلویزیون ها ، طالبان از زنان که در دفاتر با وجود پوشش اسلامی برای امضای حاضری به دفتر شان می روند گفته اند که مردان خانه را به جای خود به وظیفه بفرستید.« گزارش گاردین»
طالبان با زد و بند با داران خود در عقب پرده ، تلاش دارند تا بر سمیت شناخته شوند ، تلاش یک ساله شان تا حال بجای نرسیده است. گرچه بشکل « دفکتو» برای طالبان رسمیت قایل اند و در نشست ها و مجامع رسمی بسیاری از کشور ها دعوت شده و نمایندگی سیاسی شان در بعضی از کشور ها فعال شده است. اما آنچه که برای یک دولت ارزشمند است مشروعیت داخلی یا مورد پذیرش مردم آن کشور است. مردم افغانستان هیچگاه به طالبان و امارت شان تابعیت نخواهند کرد. گرچه هر نظام که بر مردم افغانستان تحمیل شده است، مردم کوله بار ستم رژیم ها تحمیلی را با صبر و حوصله بر شانه های شان حمل کرده اند ، به امید این که روزی خورشید آزادی در سر زمین افغانستان طلوع خواهد کرد. به گفته مولانا ، « این کشتی طوفان زده آخر کناری می رسد».
ای ساربان غمگین مباش خوش روزگاری میرسد
یا عمر غم سر میرسد یا غمگسار میرسد
ای ساربان آهسته ران قدری تحمل بیشتر
این کشتی طوفان زده آخر کناری می رسد...
ادامه دارد
منابع :
اخبار ۸ صبح
اخبار فارسی بی بی سی، دویچه المان ، صدای امریکا
طلوع نیوز،
رخنامه (فیس بوک)
شبکه های اجتماعی
محمد طاهر،
امریکا
اگست ۲۰۲۲
.
