ماموریت صلح اولاف شولتس در چین

نویسنده : اوه پارپارت
منبع : آسیا تایمز ۷ نومبر ۲۰۲۲ 
مترجم : رسول رحیم
یادداشت مترجم: جهان ما لحظات حساس عبور از یک نظام بین المللی یک قطبی به چند قطبی را سپری می کند. جنگ اوکرایین سایه شوم یک جنگ اتومی را نه تنها بر قاره اروپا، بل در همه جهان گسترانیده است.

زمستان سنگ و سخت اروپا با نبود منابع کافی انرژی کابوس دیگری است. نرسیدن غلات و کود به اکثر کشورهای فقیر افریقا و آسیا از تبعات نامیمون این جنگ است. در کنار چکاچاک شمشیرهای قدرت های بزرگ سلطه جو،‌دیپلوماسی های صلح خواهانه و جستجوی راه حل های عمل گرایانه از مجاری مخفی توسط قدرت های بزرگ جریان دارد. آلمان کشورصنعتی نهایت مهمی است که هرگاه سناریوی موجود ادامه یابد دچار رکود و حتی سقوط اقتصادی خواهد شد. با آن که جنگ اوکرایین خواسته و نا خواسته همه کشورهای بزرگ و کوچک قاره اروپا را به نحوی طرف قرار داده است، سنت های دیپلوماتیک و حکومت داری کشورها سرمشق هایی فرا روی شان قرار می دهد. دو حزب بزرگ آلمانی سوسیال دموکرات (اس پی دی) و دموکرات مسیحی ( سی دی یو)، هریک با تجربه های آموزنده ای از دیپلوماسی های بزرگ و نجات بخش  دارند که در این گیر و دار حوادث می توانستند و هنوز هم می توانند نقش صلح آفرینی ایفا نمایند. سفر اخیر اولاف شولتس صدراعظم آلمان به چین یک نمونه آن می باشد. این سفر چنان مهم بوده است که امروز بایدن رییس جمهور ایالات متحد امریکا  نیز با شولتس در مورد سفر وی به چین با او صحبت نموده است. سیطره فضای جنگی در رسانه های متعارف و پر مخاطب آلمان و قاره اروپا مجال اندکی به تحلیل های عمیق می دهد. من طبق عادت به هنگامی که نقطه عطفی در قضایای مهم ملی و جهان رو نما می شود، می کوشم بهترین و تا حد ممکن قابل اعتماد ترین تحلیل را برای خوانندگان ترجمه نمایم. تحلیل حاضر نیز با همین نیت و بر همین سبیل ترجمه شده است.
ماموریت صلح اولاف شولتس در چین
نویسنده : اوه پارپارت
منبع : آسیا تایمز ۷ نومبر ۲۰۲۲ 
مترجم : رسول رحیم
اولاف شولتس رهبر آلمان به بیجنگ رفت، بیشتر برای آن که از جنگ جلوگیری کند تا این که تجارت و سرمایه گذاری را ترغیب نماید.
اولاف شولتس صدراعظم آلمان درست همین که از ملاقات ۴ نومبر اش با شی جین پنگ رهبر چین در تالار خلق  در بیجنگ به کشور برگشت ، بعد از ظهر شنبه خود را در ساختمان قدیمی آب جو سازی «کندل» یافت تا با ۱۰۰۰ تن از اعضای حزب سوسیال دموکرات که دعوت شده بودند، به یک مباحثه سیاسی بپردازد. شولتس به رفقای حزبی اش گفت: مهم ترین و برجسته ترین نتیجه سفرش به بیجنگ ، تقاضای مشترک او  و شی از روسیه برای عدم استعمال اسلحه هسته یی در جنگ اوکرایین بود.« این امر به تنهایی سفر را با ارزش ساخت.»
یک عضو برجسته هیات همراه شولتس در این سفر که تقاضا نمود از او نام گرفته نشود، به من گفت که این مباحثات تنها به جنگ اوکرایین محدود نبود. هم شولتس و هم شی ، هردو، نگرانی شان را در مورد تنش جاری بین چین و ایالات متحد امریکا ابراز داشتند و روی نیاز خود داری از تقابل نظامی در آینده توافق نمودند. ضمنا در این سفر صدراعظم آلمان را ۱۲ تن از مدیران اجرایی ارشد  بزرگ ترین شرکت های آلمانی همراهی می نمودند.
این عضو هیات گفت که شولتس و مشاوران نزدیک اش  احتمال واکنش تند در حال وقوع چین را چه زود و یا دیر در برابر تحریم «چیپ»(تراشه) ها توسط امریکا می بیند. این مقام گفت:« چین در صورتی که توانایی اش برای پیشرفت اقتصادی به طور جدی و عمدی تضعیف گردد، نمی تواند دست روی دست بنشیند... این یک جنگ اعلان ناشده است، اما یک جنگ است.» شولتس در تبادل افکار علنی اش با شی گفت:« چین یک شریک مهم اقتصادی و تجاری آلمان و اروپا است، به طور استوار از آزاد سازی تجارت و جهانی شدن حمایت می کند و مخالف جدا سازی است.»
او علاوه نمود:« آلمان می خواهد همکاری اقتصادی و تجاری با چین را ادامه داده و تعمیق بخشد و از کار آفرینان دوکشور در جهت سرمایه گذاری (در کشورهای .م) یکدیگر حمایت می کند...جهان نیاز به یک الگو چند قطبی دارد و نقش و نفوذ کشورهای در حال ظهور شایان دقت است... آلمان نقش اش را در تقویت توسعه و انکشاف روابط اتحادیه اروپا و چین انجام می دهد.»
کلید واژه های بیانیه عام صدراعظم آلمان البته مخالفت با « جدا سازی» و نیاز به یک « الگو چند قطبی» بود.
شولتس در ۳ نومبر در وبسایت «پولیتیکو» مقاله ای انتشار داد و نوشت:« در یک جهان چند قطبی  مراکز جدید قدرت در حال ظهور اند و هدف ما ایجاد و توسعه مشارکت با تمام آن ها می باشد». مقامات امریکایی اصطلاح « چند قطبی» را به کار نمی گیرند، چون بیشتر توسط مقامات چینی مورد استفاده قرار می گیرد، به جای آن ترجیح می دهند تا « نظم بین المللی مبتنی برقوانین»‌ را به کار ببرند.
شولتس از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸  شهردار دولت شهر هامبورگ و از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ وزیر مالیه (دارایی) در حکومت انگلا مرکل بود. بندر هامبورگ پس از روتردام/انتورپ دومین بزرگ ترین بندر اروپا است که در آغاز سال روان ۸۳۳ امین سالگردش را داشت. هامبورگ کانون تجارت است. از نگاه حرفه شولتس وکیل مدافع کار است. تجارت و کار ومشغله « دی ان ای» سیاسی او را تشکیل می دهند.
چین همین حالا و در شش سال گذشته بزرگ ترین شریک تجاری آلمان بوده است. تجارت مجموعهی در سال گذشته به ۲۴۹ میلیارد دالر امریکایی سر زد. سرمایه گذاری آلمان در چین به طور اوسط در چهار سال گذشته ۴۳ در صد سرمایه گذاری خارجی مستقیم اتحادیه اروپا در چین بوده است.
این ارقام خود  گویای وضعیت اند. آلمان و چین در طی یک دوران طولانی روابط اقتصادی سودمند برای هردو جانب را ایجاد و حفظ نموده اند.
برای ایالات متحد امریکا که به طور نسبی یک قدرت اقتصادی رو به افول است و کشوری است که بیشترین مقروض کریدت دهندگان خارجی می باشد، روابط سازنده و در حال رشد چین و آلمان یک خطر تلقی می شود. البته این قصه تازه نیست. در آغاز قرن بیستم آلمان امپراتوری بریتانیا و فرانسه را در بخش صنعتی و در مجموع قدرت اقتصادی تحت الشعاع  قرار داد. البته در این جا در مورد نرخ پیشرفت های فن آوری صحبت نمی شود. امروز چین رقیب آینده ای است که فن آوری و سلطه اقتصادی ایالات متحد امریکا را به چالش کشیده است.
چنین به نظر می رسد که در این مسابقه  همه چیز منصفانه باشد. ایالات متحد امریکا تدابیر بی سابقه ای اتخاذ نموده است، به شمول کنترول صادرات «نیمه هادی ها»( سیمی کاندکترها) و تجهیزاتی که آسیب های شدید به مجموعه باقی مانده رهبری فن آورانه ایالات متحد امریکا می رساند. ایالات متحد امریکا این کار را برای آن انجام می دهد تا بازی را اندکی طولانی تر گرداند.
جالب توجه آن است که شولتس انتقاد پرشور از ابتکارش برای  این سفر به چین و همچنان مخالفت قوی در درون حکومت ایتلافی متشکل از سوسیال دموکرات ها (اس پی دی)، حزب سبزها و لبرال دموکرات ها ( اف دی پی) را نادیده گرفت. معارضان شولتس مدعی اند که آلمان نبایستی چنان که به گاز روسیه وابسته بود، خود را به تجارت با چین وابسته سازد.
البته چنین مقایسه ای کار بی هوده ای است. زمان بسیار طولانی را ایجاب می نماید تا افسانه دراز وابستگی را  پرده گشایی نمود که توسط ایالات متحد امریکا مطرح می شود، زیرا شاید خودش اخیرا دستی در تخریب اعلام ناشده نورد استریم ۱ و ۲ پایپ لاین گاز داشته باشد که هردوی آن از سال ها بدین سو آماج ایالات متحد امریکا بود.
تجارت آزاد و منصفانه که چون یک اصل مقدس توسط ایالات متحد امریکا ترغیب می شود، در سطحی می رسد که منافع متقابل و شرایط بازار دیکته می کند.آلمان و چین خرید و فروش می کنند ، چون هردو جانب بهترین منفعت شان را در آن می بینند.
حزب سبزهای آلمان که اکنون میزان محبوبیت اش در سال جاری به پایین ترین سقف اش نزول کرده است(۱۷ درصد)، می خواهد به دلیل حقوق بشر شولتس روابط اش را با چین تنزل دهد.
فریدریش میرس بی چاره رهبر حزب مخالف دموکرات مسیحی ( سی دی یو) که قبلا رییس بخش آلمانی شرکت چند ملیتی امریکایی « بلک راک» بود، فکر می کند چنین موضع گیری در اپوزسیون یک پیشنهاد برنده است. نظر سنجی ها نشان می دهد که واقعیت چنین نیست.
شولتس تمام این اعتراض ها را با حمایت قریب به اتفاق همه جماعت تجاری آلمان به یک سو روبید. ممکن است یک سلسله ابتکارات اقتصادی مهم از سفر وی به بیجنگ حاصل شود که این شامل احتمال پذیرش فن آوری اختصاصی (mRNA) و واکسن کوید ۱۹ (BioNTech) توسط چین می باشد.
اما رییس هیاتی که در این مورد با من صحبت کرد، تاکید نمود که هدف اصلی دیدار صدراعظم آلمان تجارت نه، بل حفظ صلح بود. او گفت: « ما می خواهیم با داشتن چین سهمی در صلح داشته باشیم. ما نه می خواهیم جنگ ها روی «چیپ» (تراشه) منجر به یک جنگ داغ کاملا مخرب گردد.»