ناتو در سال روان میلادی 2024 پایگاه نظامی را در کشور رومانیا که هم مرز اوکراین است د رناحیۀ "کونستانتا" با مصرف دو نیم ملیارد ایرو می سازد. در این پایگاه نظامی ده هزار نیرو یا در واقع یک فرقه یا لشکر نظامی با انواع تسلیحات جابجا می شود.
این پایگاه نظامی دارای فرودگاه نظامی نیز است که در واقع پایگاه هوایی"۵۷ام- میخائیل کوجالنیشینو" رومانیا در اختیار ناتو قرار می گیرد و در منطقه ای با مساحت سی کیلومترمربع توسعه می یابد. پایگاه جدید ناتو در کشور رومانیا بیست در صد بزرگتر از پایگاه هوایی"رامشتاین" آلمان، بزرگترین پایگاه هوایی اروپا است.
در اواسط ماه فبروری این سال "ینس استولتنبرگ" سرمنشی ناتو اعلان کرد که اوکراین و ناتو تصمیم گرفتند تا یک مرکز آموزش، تمرین و تحلیل مشترک نظامی خود را در شهر "پید گوشیچ" پولند احداث کنند.
اینکه ناتو به خصوص امریکا و اروپا در این دوسال مصارف و نیازمندی نظامی و مالی جنگ اوکراین را تامین کردند که بدون آن اوکراین نمیتواند این جنگ را در برابر روسیه پیش ببرد، روشن و مشخص است. اما پس از دوسال این جنگ به جنگ حیثیتی میان غرب و روسیه تبدیل شده است. اروپا و امریکا میخواهند روسیه را در زمین اوکراین شکست دهند، در حالی که روسیه می خواهد در این جنگ شکست نخورد و کم از کم مناطق متصرفۀ خود در شرق اوکراین و شبه جزیرۀ کریمه را حفظ کند. پوتین در آغاز انتخابات هفتۀ قبل ریاست جمهوری روسیه این جنگ را برای غربی ها به خصوص امریکا ارتقای جایگاه تاکتیکی در جهان و به خصوص اروپا خواند و اما گفت که برای روسیه این جنگ، جنگ مرگ و زندگی است.
وقتی به این نظر وزیر سابق زیرساخت های اوکراین که می گوید: اگر مابرنده شویم بدیهی های خود را به غرب با نفت، گاز و الماس روسی میدهیم، نگاه شود، این ادعای پوتین که جنگ اوکراین برای روسیه، جنگ مرگ وزندگی است، واقعی تر به نظر میرسد.
امانوئل مکرون و طرح اعزام نیروی ناتو به اوکراین
از میان اعضای ناتو اخیراً امانویل مکرون رئیس جمهور فرانسه موضع بسیار تندی در برابر روسیه گرفت و طرح اعزام نیروی ناتو را به اوکراین مطرح کرد تا نیروهای اوکراین همه به خطوط اول جبهه بروند و ضدحملۀ شانرا تا راندن روسیه از شرق اوکراین و شبه جزیرۀ کریمه عملی کنند. هر چند دو کشور مهم اروپایی آلمان و بریتانیا و هم چنان ایالات متحده امریکا با این طرح مخالفت کردند و از عدم اعزام نیروی ناتو به اوکراین سخن گفتند، اما پولند و سه کشور کوچک بالتیک(استونی، لیتوانیا و لتوایا) به آن روی خوش نشان دادند.
اینکه مکرون رئیس جمهور فرانسه چرا ناگهانی اینگونه به اصطلاح بی حوصله شده و یا قهرمان بازی می کند تا شکست دهندۀ روسیه باشد، به عقده مندی او از حمایت روسیه از وقوع کودتا و سرنگونی حکومت های تحت نفوذ فرانسه در مستعمرات پیشین و حتی فعلی فرانسه در کشورهای غربی و مرکزی افریقا بر می گردد. فرانسه در این کشورها که شمارشان به چهارده کشور می رسد از طریق سیستم سی اف ای که چاپ پول فرانک افریقایی توسط فرانسه برای این کشورها است، ثروت این کشورها را غارت می کند. فرانک سی اف ای یعنی واحد پولی استعمارگری فرانسه برای چهارده کشور افریقایی. «کشورهای که از واحد پول فرانک سی اف ای استفاده می کنند در واقع هیچ استقلال مالی ندارند. این واحد پول مستقیماً به یورو وصل می شود. فرانسه حتی در بانک های مرکزی این کشورها حق ویتو و سیاست گزاری های مستقیم دارد. طبق قانون این کشورها باید پنجاه در صد از ذخیرۀ ارزی شانرا مستقیماً در خزانه داری فرانسه نگهداری کنند. علاوه بر آن، کشورهای افریقایی موظف اند بیست در صد دیگر را در بانک های فرانسوی سرمایه گزاری کنند. بطور ساده تر این کشورها فقط به سی درصد از پول های شان دسترسی دارند و هفتاد درصد پول های نقد افریقا مستقیم به فرانسه میرود. علاوه بر این تمام معاملات بین المللی این کشورهای افریقایی باید از طریق فرانسه انجام شود. و جالب این جاست که فرانسه برای تمام این معاملات از افریقایی ها پول هم می گیرد. این یعنی فرانسه برای نگهداشتن پول این کشورها از خودشان پول می گیرند. رئیس جمهور سابق فرانسه ژاک شیراک، در بارۀ این سیستم گفت:
«بخشی بزرگی از پول های ما که در بانک های مان داریم، از طریق غارت و استثمار افریقا می آید. فرانسه بدون امپراتوری اش در افریقا، تمام جایگاه جهانی اش را از دست خواهد داد.»
اما در دوسال اخیر افسران نظامی بعضی از این کشورها افریقایی چون: مالی، چاد، گینه، بورکینا فاسو، نیجر و گابون دست به کوتا زدند و حکومت های دست نشانده و مورد حمایت فرانسه را سرنگون کردند و خواهان راندن نیروهای فرانسوی از کشورهای شان و قطع نفوذ و سلطۀ مالی، نظامی و سیاسی فرانسه شدند. این کودتاچیان با روسیه روابط نزدیک برقرار کردند و رهبران آنها به مسکو رفتند و با پوتین در کرملین دیدند.
باری در سال 1985 "چارليزويلس" نماينده کنگره امريکا در داغ ترين سالهاي جنگ شوروی در افغانستان گفت:«در ويتنام 58000 امريکايي کشته شده است و روس ها ممکن است در افغانستان تا حال (1985) 25 هزار نفر از دست داده باشند. آنها هنوز 33 هزار نفر ديگر قرض دار ما ميباشند. من به خاطر ويتنام يک عقدۀ رواني گرفته ام و شوروي نيز بايد مزۀ آنرا بچشد.»
حالا به نظر میرسد که امانوئل مکرون به خاطر افریقا در برابر پوتین و روسیه عقدۀ روانی گرفته باشد و میخواهد با کشاندن پای ناتو در جنگ اوکراین علیه روسیه این عقده را درمان و جبران کند. در مورد علاقمندی پولند به اعزام نیروی ناتو به اوکراین شاید نگرانی این کشور از پیروزی روسیه در جنگ نهفته باشد که فکر می کند هدف بعدی روس ها باشد و یا ممکن است این ادعای پوتین نیز درست باشد که پولند در صدد تصرف بخشی از مناطق اوکراین است که توسط استالین به این کشور مدغم ساخته شد.
ادعای روسیه در مورد حضور نیروی ناتو و کشورهای خارجی در جنگ اوکراین
در حالی که ناتو به خصوص امریکا و اروپا از عدم حضور مستقیم خود در جنگ اوکراین سخن می گویند، اما وزارت دفاع روسیه دو روز قبل آماری از حضور نیروهای نظامی ده ها کشور خارجی به خصوص کشورهای غربی و کشته های این نیروها را در جنگ اوکراین، منتشر کرد. در این گزارش وزارت دفاع روسیه گفته می شود که از آغاز جنگ(24 فبروری 2022) شمار تمام مزدوران خارجی که برای مشارکت در جنگ وارد اوکراین شده اند از 89 کشور های مختلف جهان به خصوص از کشورهای غربی به سیزده هزارو سیصد و هشتادو هفت نفر بالغ می شود که از میان تا حالا 5962 نفر شان کشته شده اند.
در لیست منتشرۀ وزارت دفاع روسیه آمده است که پولند یا لهستان با 2960 مزدور داوطلب که 1497 تن آنها کشته شدند، هم از نظر تعداد و هم از نظر تلفات در صدر فهرست کشورهای قرار دارد که افراد آنها برای جنگ وارد اوکراین شدند تا در برابر روسیه در کنار ارتش اوکراین بجنگند. پس ا زپولند، گرجستان با 1042 نیرو و 561 کشته، ایالات متحده امریکا با 1113 نیرو و 491 کشته، کانادا با 1005 نیرو و 422 کشته، بریتانیا با 822 نیرو و 360 کشته، رومانیا با 784 نیرو و 349 کشته، فرانسه با 356 نیرو و 147 کشته و آلمان با 235 نیرو و 88 کشته با الترتیب کشورهای بعدی اند که از آنها مزدوران جنگی برای جنگ وارد اوکراین شدند.
جالب این است که در میان فهرست و گزارش وزارت دفاع روسیه، افغانستان نیز قرار دارد که در این لیست شمار جنگجویان مربوط به افغانستان هفده نفر میرسد که پنج نفرشان کشته شده اند.
آیا اروپا بسوی جنگ سوم جهانی و جنگ اتمی میرود؟
نگاه به جنگ روسیه و اوکراین در خط طولانی بیش از هزار کیلومتر جبهۀ جنگ، حیثیتی شدن این جنگ برای غربی ها و روسیه و تمویل تمام هزینۀ نظامی و مالی جنگ اوکراین از سوی غرب و ناتو نشان از تشدید و گسترش جنگ دارد. اوکراینی ها در روزهای اخیر با حملات پیهم بر داخل روسیه به خصوص در شهر بلوگورود، زمین گیر کردن کشتی های نظامی روسیه در بحیرۀ سیاه، ایستادگی سرسختانه در برابر حملات تهاجی نیروهای روسیه در طول این خط جنگ و صف آرایی صد هزار نیرو در منطقۀ خارکیف برای جلوگیری از حملۀ روسیه نشان می دهند که قصد کوتاه آمدن در این جنگ را ندارند. ورود داو طالبان بیشتر خارجی از کشورهای غربی در جنگ و حتی ورود نیروهای ناتو بصورت رسمی در اوکراین و ارسال تسلیحات و مهمات کافی از سوی غرب می تواند مشکل اوکراینی ها را در کمبود نیروی بشری و تسلیحاتی برطرف کند و به آنها قدرت تهاجمی ببخشد. این در حالی است که روسیه بدون تصرف ولایت های چون خارکیف، سومی، نیکولایف و ادیسه نمی تواند پیروزی خود را در این جنگ پایدار سازد، کاری که با توجه به حمایت ناتو و غرب از اوکراین نامحتمل به نظر میرسد.
اگر انتخابات ریاست جمهوری امریکا وضعیتی را ایجاد نکند که به توافق سیاسی در پایان دادن به جنگ اوکراین بینجامد، و امریکا همچنان در سال آیندۀ 2025 در کنار اروپا برای شکست روسیه در اوکراین قرار داشته باشد، این احتمال قوت می گیرد که اروپا برای سومین بار میدان جنگ سوم جهانی شود. اما تفاوتش از دو دور گذشته این خواهد بود که این بار در این میدان، تسلیحات اتمی وارد خواهد شد و آنگاه:
شـبـانــگـه بــه سـر فــکــر تــاراج داشــت
سـحـرگـه نـه تن سر ؛ نـه سر تاج داشت
اروپا در سحرگاه جنگ اتمی همینگونه خواهد شد.
